Begüm Fırat’tan aşkı merkezine alan şifalı bir öykü

Kamelya

New member
Katılım
30 May 2021
Mesajlar
288
Yazar Begüm Fırat’ın Perseus Yayınevi’nden çıkan romanı “Şimdi Yoldayım”, kasım ayının başında online kitap sitelerinde satışa sunuldu. Son kitabını ağır hislerin birikimiyle kaleme aldığını söyleyen Begüm Fırat, kitabına dair kanılarını “Hakikati arayan ve aydınlanma yolunda olanlara aşkı merkezine alan şifalı bir kıssa anlatmak istedim” biçiminde söz ediyor.

“RUHSAL DÖNÜŞÜMÜN REÇETESİ YOKTUR”

Şimdi Yoldayım’da bayan – erkek her insanın kendisinden bir modül bulacağını tabir eden muharrir, kitabının hayatı, sevgiyi ve hakikati sorgulayıp arayan, ruhsal bağ ve uyanış mevzularına ilgi duyan genç ve yetişkin herkese hitap ettiğini belirterek, “Kitabımda dönüşümden bahsediyorum. Ama bu dönüşüm, insanın sonsuz tekâmül seyahatindeki ruhsal dönüşüm. Dönüşümün bir reçetesi yoktur. bu biçimde yap, şu biçimde nefes al, bu biçimde yaşa üzere öğretiler ya da teoriler anlık yarar sağlayabilir lakin bu anlık fizikî uygunluk halleri gerçek bir dönüşüme yol açmaz. bu biçimde olsaydı, hayatın bir gayesi olmazdı. İnsan ona yaşatılanlar, yaşadıkları ve yaptıkları sonucunda olgunlaşan his, düşünce ve niyetlerine bağlı hak kazanımları kararında gerçek bir dönüşüme uğrar ve yükselir. Artık Yoldayım’ın okuyanlarda hoş hisler uyandırabileceğine, düşünsel aydınlanmayla ilgili gerçek hisler hissettireceğine inanıyorum” dedi.

GERÇEKLİK ALGISINI SORGULATAN ÖGELER ROMANA FARKLI BİR BOYUT KAZANDIRIYOR

Coya ve Basiretli Tacir kitaplarında gerçek yaşam öykülerinden yola çıkan Müellif Begüm Fırat, Artık Yoldayım romanının gerçeklik algısını sorgulatan ögelerle kurgulanmış olsa da gerçek hayattan izler taşıdığını şu sözlerle tabir etti:

“Yüreğimizden akan ve sayfalara dökülen her his ve düşünce bizim gerçeğimizdir. Bu romanda da gözlemlediğim ve hissettiğim şeyleri aktarmaya çalıştım. Gerçek, kimileri tarafınca fantastik bir kıssa olarak algılanabilir ama bu onun gerçek olmadığı manasına gelmez. Kitaptan örnek vermem gerekirse, öykünün başındaki seyahati bir kumrunun gözünden izliyoruz. Bu kumru, köprülerin denizlerin üstünden geçip bir konağa, ruhsal bağı olan insan suretindeki kişinin yanına geliyor. Varlıklı bir ailenin oğlu olan bu kişi, karaciğer hastalığından muzdarip ve yaralarını saracak şeylerin inanç ve aşk olduğunu çabucak hemen bilmiyor. Kitaptaki gerçeklik algısını sorgulatan ögelerden biri hayalinde kendisini diğer bir yerde bulan genç bir kız ile uçup bir konağa konan kumrunun birebir kişi olması. Bu ikilik üzerinden vakit ve yer fark etmeksizin her an seyahatte ve sevdiklerimizle irtibatta olduğumuzu anlatmak istedim.”