Yargıtay’dan ‘Tefeci’ sonucu: Para alan da veren de hatalıdır

Severus

Global Mod
Global Mod
Katılım
30 May 2021
Mesajlar
2,749
Tefeciden para alan bir vatandaş, mağdur olduğunu öne sürerek mahkemenin yolunu tuttu. Mahkeme, tefecilik yaptığı öne sürülen şahsa ceza yağdırdı. sonucu hem sanık, hem mağdur tıpkı vakitte Vergi Dairesi avukatı temyiz etti.

Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Ceza Dairesi, tefeciden para alanın mağdur olmayacağının altını çizdi. Kararda Türk Ceza Kanunu’nun 241. hususunda düzenlenen tefecilik cürmünün kanunun “Topluma Karşı Suçlar” başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu kısmında düzenlendiği üzere cürmün mağdurunun tüm toplum olduğu vurgulandı.

Dünya’da yeralan habere göre kararda şu biçimde denildi:

“Tefecilik bağlantısında faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz alakasının tarafı olmakta olup gerçek manada kabahatin pasif failidir. Lakin kanun koyucu izlediği hata siyaseti gereği tefecilik fiilinin faal failinin kolaylıkla tespitini sağlamak hedefiyle ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. hal bu türlü olunca tefecilik fiilinin pasif faili pozisyonunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin hatanın mağduru olarak kabulüne imkan yoktur. Bu bireylerin fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki pozisyonları ihbar eden niteliğindedir ve kabahatin direkt mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu niçinle sanık hakkında tefecilik hatasından açılan kamu davalarına Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 237. unsuruna nazaran hatadan direkt ziyan görmeyen müştekinin katılma hakkı olmadığı, bu prestijle kararı temyiz yetkisi bulunmadığından müştekinin temyiz talebinin reddi gerekmiştir.”

“Zarar karşılansa da değeri yok”

Kararda tefecilik hatasında tefecilik yapan failden faiz, komite yahut diğer isimler karşılığında ödünç para alan bireylerin kabahatin direkt mağduru olmadıkları lisana getirildi.

Kararda, “Bu şahısların maddi ziyanlarının göz önüne alınamayacağı açıktır. Hakikaten 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun ‘Kesin hükümsüzlük’ başlıklı 27. unsuru karşısında yasanın emredici normlarına karşıt olarak düzenlenen bir tefecilik mukavelesi niçiniyle, mukavele taraflarının direkt yahut dolaylı olarak tüzel müdafaadan yararlanmaları olanaksızdır. Sonuç olarak tefecilik cürümlerinden kurulan kararlarda Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. unsurunun uygulanmasında, birebir Yasa’nın 231/6-c unsurundaki ‘Zararın giderilmesi’ şartının aranması olanaksızdır” denildi.

Oy birliği ile alınan kararda, “Bu açıklamalar ışığında belge çerçevesi, bilgi ve evraklara göre mahkemece sanığa kararın açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediğinin sorulması daha sonrasında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231/5 ve 231/6-a-b husus ve bentleri çerçevesinde kıymetlendirme yapılması gerekirken ‘Karşı tarafın ziyanı tanzim edilmediğinden’ öne sürülen sebebi ile sanık hakkında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. unsurunun uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi bozma sebebidir. Sanık müdafiinin ve müşteki Hazine vekilinin temyiz itirazları bu prestijle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. hususu de gözetilerek Ceza Muhakemeleri Yolu Kanunu’nun 321. unsuru uyarınca kararın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir” tabirleri kullanıldı.