Kamelya
New member
- Katılım
- 30 May 2021
- Mesajlar
- 288
Korku; kişinin bir uyaranla karşılaştığında yaşadığı bedensel, duygusal ve zihinsel çok uyarılmışlık halidir. İmtihan tasası ise bu çok uyarılmışlık halinin imtihandan evvel, imtihan esnasında ve imtihandan daha sonra yaşanmasıdır. İmtihan telaşında imtihanın kendisi gerilime yol açmaz, imtihanın kişi tarafınca algılanış biçimi korkuya yol açar. Bu niçinledir ki birtakım öğrenciler imtihanlarda hayli rahat ve başarılıdır, kimileri ise korkulu ve başarısız olur.
niye imtihan derdi yaşanır
Karşılaştıkları olayları felaketleştirme ya da abartma eğiliminde olan çocuk ve gençlerde, telaş duyulan bir durumun vahim olacağı ve felaketle sonuçlanacağı tarafındaki mantıkdışı bir inanç, çoklukla telaşa eşlik etmektedir. İmtihanın tehlike yaratan bir durum olarak düşünülmesi tasaya yol açar. Zihnin daima imtihan anı ve imtihan daha sonrası olacaklarla (hayal kırıklığı gibi) meşgul edilmesi ve bu hususta telaş duyulması, imtihan derdinin yaşanmasına niye olur. İmtihan tasası çocuğun ders çalışmasını, dikkatini, okul başarını ve günlük hayatını olumsuz tesirler.
– Mükemmeliyetçi kişilik yapısı
– Yüksek beklenti seviyesi
– Makus çalışma alışkanlığı
– nazaranv ve sorumlulukları erteleme
– Başarısız olma ve değerlendirilme korkusu
– Yorgunluk, uykusuzluk ve yanlış beslenme
– Her durumu felaketmiş üzere algılama
İmtihan derdinin tahlilinde ebeveynlere teklifler
– Anne ve babanın kendi beklentileri ile çocuğun kapasitesi-sınırları içinde gerçekçi bir istikrar kurulmalıdır.
– Anne ve babalar çocuğun çalışma isteğini arttırmak niyetiyle “Bu kadar çalışmakla kazanamazsın”, Az bir vakit kaldı, bizi mahcup etme” üzere korkuyu arttırıcı yaklaşımlardan kaçınmalıdır.
– Çocuk imtihan hakkında konuştuğunda çocuk yorumsuz; lakin anlayarak, empati göstererek dinlenmelidir. bu biçimdece gerçek hislerini anlanmış olur. Bu konuşmalarda çocuğun başarısıyla ve başarısızlığıyla anne ve baba tarafınca kabul edildiği hissettirilmelidir.
– Daima “Çalış, çalışmıyorsun!” demek yerine, “Nasıl gidiyor? Neler yaptın? birlikte göz gezdirelim ister misin? Bizden istediğin bir şey var mı?” formundaki bir yaklaşım benimsenmelidir. Çok uyarıcı, epey yönlendirici, nasihat edici tavırlar çocuğun telaş seviyesini artırır. bir daha epey – oruyucu kollayıcı tavırlardan kaçınılmalı, çocuğun yaşına uygun girişimselliği desteklenmelidir.
– Olumlu geri bildirimlerin ön planda olduğu bir yaklaşım hayli kıymetlidir.
– Çocuk “Onlar başarılı sen başarısızsın, onlar uygun sen değilsin” üzere etrafıyla, arkadaşlarıyla ya da kardeşleriyle kıyaslanmamalıdır.
– Çocuk anne ve baba tarafınca yaşına ve şahsi özelliklerine nazaran gereğince âlâ tanınmalıdır.
– Hoşlandığı faaliyetleri yapması sağlanmalıdır.
– Çocuğa imtihanın yalnızca bir fırsat olduğu, ömürde diğer fırsatların da olduğu anlatılmalıdır. Huzurlu bir aile ortam sunulmalıdır.
– Anne ve baba tarafınca çocuğa vakit ayrılmalıdır.
– Göstermiş olduğu efor takdir edilmelidir.
– “Sonuç ne olursa olsun senin yanındayız” bildirisi verilmelidir.
İmtihan telaşının sebebi ve şiddetine göre takviye ve tedavi yaklaşımları düzenlenir. Öncelikle çocuk ve ergenlerde imtihan telaşının çocuğun akademik hünerlerini ve günlük hayatını ne kadar etkilediği kıymetlendirilir. Korkunun dikkat, uyku, okul başarısı, kendine itimat, imtihan ve akademik performansı ne kadar etkilediği tespit edilir. bir daha korkunun ruhsal sıkıntıların bir kararı olup olmadığı (dikkat problemleri, hareketlilik, dürtüsellik, öğrenme meseleleri gibi) ya da telaş niçiniyle ek ruhsal sıkıntılar yaşanıp yaşanmadığı (depresif yakınmalar, takıntılar, uyku ve dikkat problemleri gibi) belirlenir. Tasanın niçinlerine ve ek sıkıntılara yönelik takviye ve tedavi yaklaşımı geliştirilir.
niye imtihan derdi yaşanır
Karşılaştıkları olayları felaketleştirme ya da abartma eğiliminde olan çocuk ve gençlerde, telaş duyulan bir durumun vahim olacağı ve felaketle sonuçlanacağı tarafındaki mantıkdışı bir inanç, çoklukla telaşa eşlik etmektedir. İmtihanın tehlike yaratan bir durum olarak düşünülmesi tasaya yol açar. Zihnin daima imtihan anı ve imtihan daha sonrası olacaklarla (hayal kırıklığı gibi) meşgul edilmesi ve bu hususta telaş duyulması, imtihan derdinin yaşanmasına niye olur. İmtihan tasası çocuğun ders çalışmasını, dikkatini, okul başarını ve günlük hayatını olumsuz tesirler.
– Mükemmeliyetçi kişilik yapısı
– Yüksek beklenti seviyesi
– Makus çalışma alışkanlığı
– nazaranv ve sorumlulukları erteleme
– Başarısız olma ve değerlendirilme korkusu
– Yorgunluk, uykusuzluk ve yanlış beslenme
– Her durumu felaketmiş üzere algılama
İmtihan derdinin tahlilinde ebeveynlere teklifler
– Anne ve babanın kendi beklentileri ile çocuğun kapasitesi-sınırları içinde gerçekçi bir istikrar kurulmalıdır.
– Anne ve babalar çocuğun çalışma isteğini arttırmak niyetiyle “Bu kadar çalışmakla kazanamazsın”, Az bir vakit kaldı, bizi mahcup etme” üzere korkuyu arttırıcı yaklaşımlardan kaçınmalıdır.
– Çocuk imtihan hakkında konuştuğunda çocuk yorumsuz; lakin anlayarak, empati göstererek dinlenmelidir. bu biçimdece gerçek hislerini anlanmış olur. Bu konuşmalarda çocuğun başarısıyla ve başarısızlığıyla anne ve baba tarafınca kabul edildiği hissettirilmelidir.
– Daima “Çalış, çalışmıyorsun!” demek yerine, “Nasıl gidiyor? Neler yaptın? birlikte göz gezdirelim ister misin? Bizden istediğin bir şey var mı?” formundaki bir yaklaşım benimsenmelidir. Çok uyarıcı, epey yönlendirici, nasihat edici tavırlar çocuğun telaş seviyesini artırır. bir daha epey – oruyucu kollayıcı tavırlardan kaçınılmalı, çocuğun yaşına uygun girişimselliği desteklenmelidir.
– Olumlu geri bildirimlerin ön planda olduğu bir yaklaşım hayli kıymetlidir.
– Çocuk “Onlar başarılı sen başarısızsın, onlar uygun sen değilsin” üzere etrafıyla, arkadaşlarıyla ya da kardeşleriyle kıyaslanmamalıdır.
– Çocuk anne ve baba tarafınca yaşına ve şahsi özelliklerine nazaran gereğince âlâ tanınmalıdır.
– Hoşlandığı faaliyetleri yapması sağlanmalıdır.
– Çocuğa imtihanın yalnızca bir fırsat olduğu, ömürde diğer fırsatların da olduğu anlatılmalıdır. Huzurlu bir aile ortam sunulmalıdır.
– Anne ve baba tarafınca çocuğa vakit ayrılmalıdır.
– Göstermiş olduğu efor takdir edilmelidir.
– “Sonuç ne olursa olsun senin yanındayız” bildirisi verilmelidir.
İmtihan telaşının sebebi ve şiddetine göre takviye ve tedavi yaklaşımları düzenlenir. Öncelikle çocuk ve ergenlerde imtihan telaşının çocuğun akademik hünerlerini ve günlük hayatını ne kadar etkilediği kıymetlendirilir. Korkunun dikkat, uyku, okul başarısı, kendine itimat, imtihan ve akademik performansı ne kadar etkilediği tespit edilir. bir daha korkunun ruhsal sıkıntıların bir kararı olup olmadığı (dikkat problemleri, hareketlilik, dürtüsellik, öğrenme meseleleri gibi) ya da telaş niçiniyle ek ruhsal sıkıntılar yaşanıp yaşanmadığı (depresif yakınmalar, takıntılar, uyku ve dikkat problemleri gibi) belirlenir. Tasanın niçinlerine ve ek sıkıntılara yönelik takviye ve tedavi yaklaşımı geliştirilir.