Fedakar biri niye bencil birini seçer?

Kamelya

New member
Katılım
30 May 2021
Mesajlar
288
Çok fedakarız başka yandan da fazlaca kuvvetliymüşüz üzereyiz. Aslında biz boyun eğmemek için bir rolden öbür role gidip geliyoruz. hayatımızdaki kişi, kendi bencil gereksinimleri için bizi daima boyun eğmeye ve ona hizmet etmeye zorlar. O denli bir sistem kurmuştur ki, istediği olmadığında adeta 3 yaşındaki çocuk üzere küser, darılır, eleştirir, azarlar , yok sayar, hız asar…


Ne vakit alakada ” ben de varım, benim de beklentilerim var, “hayır” dersen bir şeyler bozulmaya başlar. Karşıdaki senin zayıf tarafını aktive edecek hareketler yapar.

– Bağlantısı azaltır

– İlgiyi azaltır-keser

– Seni yok sayar

– Olmadık şeyleri sorn eder,tartışma çıkarır.

– Hız asar

– Azarlar tahminen de şiddet..

Yalnızlaştırır.

Ve sen bu reaksiyonları düzgün bilirsin. Zira çocukken de bunlarla tehdit edildin ya da cezalandırıldın. Bu soğuk savaş teknikleri ile seni eski bir şey istemeyen boyun eğen moda yine getirmeye çalışır. Güya onun bu muhtaçlıklarını sen gidermek zorundaymışsın üzere. Ve galiba sen de vakit içinde buna inanıyor ve “ben gidermek zorundayım diyorsun”. İşte taa çocukluktan başlayan bu süreç, ilerleyen periyotlarda bencil ve otoriter birini hayatına alarak mirası devralır.


Çekirdeğe indiğimizde, boyun eğici olarak büyütülüş bir kırılgan ve kararsız çocuk vardır. Daima beklentileri karşılamak zorunda olan, anne-babası mutsuz olduğunda kendini suçlayan bir çocuk.. Öteki yandan otoriter ve her şeyi bildiğini zanniçin bir anne-baba, ya da depresif anne – dikdatör baba profili. Ailede anne yahut babanın beklentileri ve istekleri temel olup, dediği olmadığında fizikî ve sözel terör ya da ruhsal terör eser. Çocuk ise bu duruma niye olmaka ve baş edemeyeceği için daima denileni yapmak zorundadır.

Anne, istediği olmadığında tansiyonu ve şekeri çıkar. Ayağını sehpaya vursa çocuğu hatalar. Baba, her dediği yapılsın ister. Anne-baba içindeki sıkıntılarda çocuk, kimi vakit kendini hatalar. Ortaya girer. Anne- siz olmasaydınız bu adama 1 dakika bile katlanmazdım diyerek, çocukların bu ıstırabına niye olduğunu, dolaylı olarak onlara aşılar. Bunun verdiği suçluluk ile çocuk her şeyi yapmak zorunda hisseder…


İlerleyen devirlerde ise boyun eğici geçmiş olan bireyin otoriteler ile sorunu olur daima. Müdürle, amirle, iktidarla, yöneticiyle… Kişi büyüdükçe ailesine daima kronik öfke yaşar. Onlarla daima geçmişi tartışır. Onlara kelam hakkı nerdeyse hiç vermez. Adeta onlardan kaçar. ‘‘Beni artık kullanmayın” dercesine.. Daima bir boyundurluk altına grime tasası ve buna bağlı olark genel bir öfke ve gerginlik yapısı.

Bağlarında ise ebeveynine benzeyen kişiyi seçer. Bencil, otoriter, istediği olmadığında geri çekilen ve memnuniyetsiz tipleri bulur. Aslında kaçtığı bir insan modelini hayatına alır. Yani boyun eğici olacağı kişiyi bulur. niye? Zira bu rolü fazlaca uygun yapar. Profesyonel bir fedakar ve boyun eğici ve mutlu edicidir. Öbür birini seçemez. Ya da elektirk alamaz. Zira o rol haricinde bilmediği için kaygılanır korkar. Bildiği rolü sürdürecek kişiyi seçer. O kişiyi seçerek hem kendini inançta hisseder tıpkı vakitte bildiği işi yapar.

Lakin bir süre daha sonra ailesine olan öfkeyi ona yüklemeye başlar. Güya anne-babasına yansıtır üzere. halbuki o ,hep öyledir. Alan tanıdığın için de daha rahat hareket ediyordur..


Pekala ne yapılabilir ?

Boyun eğici kişi, kararlı biçimde haklarını ve taleplerini karşıdakine bildiğindiğinde ve kendini ortaya koyduğunda 3 mümkün durum ortaya çıkabilir.

– Alaka bir daha kazan-kazan biçiminde dizayn edilir.

– bir süre kısa kopuş yahut aralık olur. daha sonra vakit içinde karşıdaki, boyun eğici/fedakar bireyle uzlaşmaya çalışır.

– Öbür kişi, boyun eğicinin bu taleplerini kabul etmez. Bağlantıyı dizan etmez ve bağlantı biter.

Bağdan memnu olmayan, ilgiyi dizayn etmeye çalışan bu sonuçları göze almalıdır. Lakin, aslına bakarsan bugüne kadar olumsuz kararı göze alamadığı için durum değişmemiştir. Öbür kişi de bu taleplerin kararlı olmadığı için ciddiye almamış olabilir.

Bağlantının bir daha dizaynı için sabırlı ve kararlı olmalısınız. Öfke sizin en sık tuzağınızdır. Ayrıyeten daima az evvel bahsetmiş olduğum soğuk savaş ataklarına maruz kalabilirsiniz.

Şunu inanmalısınız. Siz bir savaş vermiyorsunuz. Yalnızca “değerli olmak, var olmak ve karşılıklı bir tatmin olsun istiyorsunuz.” Yani epey haklı ve insane bir talep bu. Bu dizayn; en epey bu ilgiden daima faydalananın işine gelmez. Direnç olabilir ancak kaybetmek istemiyorsa sizi, ortak noktada buluşmak zorundadır.


Yol haritası

– Cezalardan korkmayın. Birini mutlu etmediğiniz için sizi terk etmekle tehdit ediyorsa, esasen mutlu ettiğiniz için sizinledir.

– Kararlı ve daima bir halla haklarınızı ona söyleyin. Beklentilerinizde net lakin sakin olun.

– Çocukluğunuzdan gelen bir istikametinizi kendinize sık sık hatırlatın.

– Dışlanma ve duygusal mahrumluk tehditiyle yüzleşin. Bununla baş etmeye çalışın.

– Emeğinizin daha fazlasına layık olduğunu düşünün.

– Teşebbüslerinize karşın yok saymaya devam ediyorsa, kendinizi geri çekin.

– Yalnızca bağınızda değil, toplumsal etraf ve ailenizde de size daima fedakarlık yapmaya, sorun çözmeye zorlayanlara “hayır” deyin. Gerekirse açık ve net olarak ” kullanılma” sözünü gündeme getirin.

– Kendinizi suçlamaktan ve onlara öfke duymaktan vazgeçin. Bugüne kadar yaptıklarınızı bilerek yapmadınız. Kaygılarınız ve tasalarınız sizi yönetti.

– Çok fedakar yapınızı, bakılırsav dağılımı ile azaltmalı kendiniz için birşey yapmaya başlamalısınız.

– Kendimiz için birşeyler yaparken hatalı hissetmemeli. Hissettiğimizde de niçininin boyun eğici yapıdan olduğunu kendimize telkin etmeliyiz.

– Bize çocukluğmuzda öğretilen fedakarlığın, birilerinin istekleri üzerine kurulduğunu, bunun bir ömür usulü olmadığını sık sık düşünmeliyiz.

Aile, Evlilik ve İlgi Danışmanı

Serhat Yabancı