Beşiktaş’ın amigosu perde ardını yazdı

Libero

New member
Katılım
30 May 2021
Mesajlar
568
Beşiktaş’ın taraftar kümesi çArşı’nın değerli isimlerinden Alen Markaryan, Akşam gazetesindeki köşesinde “Şampiyonluğun hikayesi: Hikaye değil destan bu” başlıklı bir yazı kaleme aldı.

Markaryan, yazısında Beşiktaş’ın şampiyonluğa giden yolunu kaleme aldı.

“HAVAİ FİŞEK GÖSTERİSİ ÜZERE SORU İŞARETLERİ YAĞMAKTAYDI”

Şampiyonluğa giden yolla ilgili yazı dizisinin birinci yazısında Markaryan şu sözleri kullandı:

“Aslında ana başlık şampiyonluk hikayesi fakat ‘Şampiyonluk destanı’ desek daha güzel geliyor kulağa… Çünkü lig başlamadan daha Yunanistan’da ön eleme maçına çıkıp, PAOK’la oynadığımızda, topluluk olarak tam soğuk duşun altına girip heyelan, hezeyan ve heyecan bombardımanlarının patlamalarını seyrediyorduk. Sağ bek sorunsalı daha keşfedilmemiş kara parçasıydı! Bir atak botun bile, Bırak atak botunu, kışlık giyeceğin botun bile yoktu. Omuriliğin kireçlenmiş, Korona belası zirvende dolaşıyor, Lens eksiksiz zayi raporu veriyor, Tyler Boyd su kaynatıyor, maçı da tırnaklarımızı kemirerek, ‘bu biçimde de olmazlar’ içinde armağan ediyorduk. Olağan başımıza Goodfellas’ın havai fişek gösterisi üzere soru işaretleri yağmaktaydı. Bu hengame, bu telaş, bu panik ortasında girdabın oluşturduğu çekim gücüne direnirken, Sergen Yalçın da koronaya yakalanıyordu. Kovid-19 şerefsizine niçin bacak ortası atamamış meraklardayım!”

SATRANCI TRABZON’DA BEŞİKTAŞ KAZANDI


“Ve bu olumlu görünümlü negatif fotoğrafta Trabzon’a maça gittik uygun mi?”
diyen Markaryan yazısını şu biçimde sürdürdü:

“Takımın başında yıllar evvelce kaleciyken Antalya maçı kahramanı Murat Şahin çıkıyor, sağ bek sorunu keşfedilmemiş bir kara kesimi olarak hâlâ duruyordu karşımızda. PAOK maçındaki faciadan ders alınmıştı muhakkak ki. Lens’in enkaz olarak bıraktığı sağ boşluğa Necip’le başlanılmıştı çünkü. O da yetmemiş, Trabzon’un formda oyuncusu Nwakaeme düşünülerek Necip’in önüne de Hasiç monte edilmiş biçimde tasarlanmış bir ekiple karşılaşmıştık… Bu satrançvari atılım, o gün Beşiktaş’a kimsenin beklemediği bir galibiyet getiriyor, yenilen tek golde Ersin’in yanılgısı göze çarpıyor, ve sağ bek ve santrfor ve üstüne kaleci gerekliliği… Bilhassa vurgulanmaya başlıyordu toplulukta. Alışılmış bu minvalde Trabzonspor galibiyeti nefes aldırıyordu lakin meselelerin birinci hafta rafa kalkmayacağı kesin durmakla birlikte, halının altına da süpürülmeyeceği gerçeğini, tüm topluluğun gözünün içine sokuyordu. Ve hatta maçlar peş peşe yağmaya başlıyordu.

İkinci hafta Antalya gelecekti İnönü’ye lakin bir türlü gelemiyordu! Test yaptırmışlar ekip halinde alayı Kovid-19 çıkmış alayı! 40 küsur kişi… Eee! Alışılmış bomba üzere düşüyor spor kamuoyuna bu durum. Tam ne olacak derken, maçtan bir gece evvelce testlerde kusur olduğu eksilerin artı görüldüğü haberleri medyaya servis edilmeye başlanıyordu. Yani negatiflermiş! O maçı hatırlarsınız, uzun mühlet 1-0 önde götürdüğümüz maçı, 85’te yediğimiz golle tamamlıyorduk. 90. dakikada yüzde yüz penaltımız ekmek ortası köfte üzere gidiyor, maç idareleriyle ilgili ıstıraplar inceden peydahlanmaya başlıyordu. Bu ortada maçın hakemi kimdi biliyor musunuz? Çok daha sonraları her üç günde bir karşılaşıp sarılıp koklaşacağımız biri! Halil Umut Meler…”

“SEZONUN EN AĞIR YENİLGİSİ OLARAK HAFIZALARIMIZA YER EDİYORDU BU MAÇ”

Markaryan yazısını şu biçimde sürdürdü:

“Tabii bu sonuç PAOK maçından daha sonraki netameli havayı geri getiriyordu. Otomobilin mazotla sürat yapamayacağını anlayan idare, sakatlık dedikoduları içinde Aboubakar’a kucak açıyordu Portekiz’den… Ve Abou 41 şayia içinde birinci maçına Konya’da adım atıyor ancak alanda pek de adım atamıyordu. Ersin kusurlara devam ediyor, Vida balataları yakıyor, ve Konya’da tam dört gol yiyorduk. Dönemin en ağır yenilgisi olarak hafızalarımıza yer ediyordu bu maç… Olağan bu sonuç o havai fişek üzere göğe çıkan soru işaretleri… Milletin başına çatır çutur düşmeye başlıyordu. Sağ bek sorunu hâlâ keşfedilmemiş yeni dünya üzere Guam çukuru derinliğinde gözümüzün önündeyken, Sergen hoca, “Milli maç içinden daha sonra hazır olacağız” açıklamasını anca yapabiliyordu… Lakin dördüncü haftada İnönü’de oynanan Gençlerbirliği maçında. Birincilik bir bir sonuçla havlu atıyormuşuz üzere bir hava esmeye başlıyordu tam zirvemizde…

MİKSERLER TEKRAR SAHNEYE ÇIKTI

Taraftardan hariç biroldukca insan inancını kaybetmişti ancak sağda solda, kırsalda yün hırka ören annenin kaybolan “Höreke”sini ararken bir şeyi unutuyorlardı… Rosier’i! Fransa’nın Montauban komününden gelen Mecnun dolu, yere yatmaz, suya batmaz bu çocuk oynayacağı her maçta mükemmeller yaratacaktı. Lakin o gün oynamamış, ayağının tozunu silmekteydi. Natürel bu Gençlerbirliği yenilgisi, ekibin başındaki Nobre’nin tek galibiyeti olup, ulusal piyangonun son numiçindeki amorti üzere çarpıyordu “yüzümüze” İsimsiz hesaplar, uzantılar, mikserler Tiyatro sahnesinde perde gerisi suflörleri üzere, ganyancı, kurulcu şayialarıyla top ve tüfekleriyle amansızca saldırıyorlardı. Hele Ljajic’in eli belinde ısınmaları! Piyasaya servis edilen içki sofrası görüntüleri! Eyvah! Eyvah! 5 yani! Olağan bütün bu cehennem senaryoları içinde,

O MOTORU ALIN MÜZEYE KOYUN

Babil’in Asma Bahçeleri üzere bir mükemmele rastlıyorduk. Ghezzal’e… çocuğun lisansı transferin son günü son saatlerinde bir motokuryeyle yetiştiriliyordu federasyona… Ben yönetici olsam o kuryenin motorunu satın alır, o motoru da Beşiktaş müzesine ikram ederdim. emsalsiz birebir zamanda! daha sonra Sergen hocanın “Arada düzeleceğiz” dediği ulusal maç haftasına geliyorduk, bir de federasyonun durup dururken icat ettiği 21 kadrolu ligin fecaatinden dolayı her ekibin bir haftayı maçsız geçirdiği ki ismine “BAY” deniyor. Azap günleri… O da denk geliyor ulusal ortanın devamına… Oluyor mu sana üç haftalık kamp modeli? Sergen Yalçın da oraya sarılıyor, ve ısrarla umut vadediyordu.

BİRİNCİ KEZ ÜST ÜSTE İKİ MAÇ…

Altıncı haftada ki Denizli deplasmanı gelip çattığında Rosier, Welinton, Vida, N’Sakala dörtlüsü birinci kere podyum yapıyor, Aboubakar gol atıyor. Ghezzal arz-ı endam ediyor, Josef kırmızı görüyor, ve 3-0 ı yakalamışken 2-3’e gelen maçta, dilaltı alan taraftar, son düdükle rahat bir nefes alıyordu nihayetinde. Maç bitiyor fakat yerden yere vurmalar bitmiyordu doğal… Kaç sene birlikte top oynadığı Tümer bile kendi programında liyakatsiz yakıştırması yapabiliyordu Sergen hocaya… Taraftarın eşi gibisi görülmemiş biçimde Sergen hocaya sahip çıkması üzerine kelamların yanlış anlaşıldığı, Bir “Metin”le inceden özür yoluna gidiliyordu. Ve Alice, çoluğuyla çocuğuyla, annesi babasıyla kardeş dedikleri ve sevdikleriyle mükemmeller diyarına hakikat koşmaya başlıyordu. Yedinci haftada Malatya ağırlanırken, İnönü’de, kırmızı kartlı Josef’in yerine ismi sıkça Fenerbahçe ile anılan Dorukhan’a bakılırsav veriliyordu. Ve Ghezzal, 1-0 biten maçta birinci asistini yaparken Beşiktaş da birinci kez üst üste iki maç birden kazanıyordu.”