Tükenmişlik hissiyle işlerinden ayrılarak daha sakin ve uzaktan yürütebilecekleri alanlara yönelen beyaz yakalılar, soluğu artık köylerde alıyor. Memnunluğu işinden ayrılarak güneye yerleşmekte bulan Elif Beğenilen Orkunoğlu da onlardan biri. Orkunoğlu, göç etmedilk evvel 10 sene mali denetçi ve finans müdürü olarak bakılırsav yaptı. Âlâ bir meslek ve gelire sahip olsa da plazalarda sıkışıp kalma hissi onu hayli mutsuz ediyordu. Ani bir kararla bilgisayarını kapattı ve sonunun ne olduğunu bilmediği bir seyahate çıkmaya karar verdi. Şimdilerde ise kendini İstanbul’dan Muğla’ya göçen bir gezgin ve teşebbüsçü olarak tanımlıyor.
Elif Beğenilen Orkunoğlu istifa ettikten daha sonra risk alarak tüm birikimiyle çocuklar için bir kitabevi ve kafe açma sonucu aldı. Hayali olan bu proje pandemi devrine denk geldiği için işleri beklediği üzere gitmeyince bir süre daha sonra kapatma sonucu alan Orkunoğlu o süreci, “bir daha ağır çalışmaya başladım. Kendi işimin işvereni olmanın haricinde İstanbul’un kalabalığının ve kaosunun ortasında olmak beni mutsuz etmeye devam etti. Bu mühlet zarfında kendi içimdeki dönüşümü daha da derinleştirecek NLP, meditasyon, reiki, mandala eğitmenliği üzere çeşitli eğitimler aldım. İşte asıl seyahat, ‘kendi özüme yolculuk’ bu biçimde başladı” kelamlarıyla anlattı.
‘ARACIMI 1 GÜNDE SATIP KÜÇÜK BİR KARAVAN ALDIM’
senelerca yakın etrafına İstanbul’dan gideceğini ve küçük bir kasabada yaşamak istediğini söyleyen Orkunoğlu, etrafındakiler tarafınca daima tenkitle karşılandı. Etrafındaki şimdi her insanın, “Büyükşehirde yaşamaya alışan küçük kasabada yaşayamaz” söylemiş olduğini aktaran Orkunoğlu sonucunın nasıl değiştiğini, “Bu söylenenlere ben de inandım ve adım atmaya yürek edemedim, kabullendim. ‘Vardır bir bildikleri ‘dedim. Lakin ruhuma, benliğime bir türlü kelam geçiremedim. Gerçekten dedikleri üzere mi diye keşfetmek için ani bir kararla arabamı bir günde satıp bütçemin yettiği küçük bir karavan alarak kentten yavaş yavaş kısa seyahatlerle uzaklaşmaya başladım. yaşamımdaki eşyalar ve beşerler azaldıkça, tabiatla bütünleştikçe dünyam genişledi, zihnimdeki dış sesler sustu ve Ege’de bahçeli bir meskende yaşama hayalimi emekliliğe bırakmama sonucu verdim” kelamlarıyla anlattı.
‘PLAKAMDAN İKAMETGAH ADRESİMİ BULANLAR OLDU’
Satın aldığı karavanla tek başına seyahat eden gezgin, evvela ailesinin ve arkadaşlarının yollarda olmasını hiç desteklemediklerini de söylemiş oldu. Lakin, “Benim için ‘yolda özgürleşmek’ bir araca binip yola çıkıp gezerek özgürleşmek değil. Bir bayan olarak ‘Bunu yapamazsın yahut şunu yapmalısın’ diyenlerden de özgürleşmek” diyen Orkunoğlu, “Bu özgürleşme seyahatimde tuhaf durumlar ortasında de kaldım” diyerek yaşadıklarını da anlattı:
“örneğin plakamın kayıtlı olduğu ikametgâh adresimi bulmayı beceri sanan kendini bilmezlerle baş etmesini öğrendim. Karavanım Abant’ta çamura saplandığında çıkmak için debelenirken direksiyon milini kırıp bir traktörden yardım aldım. Ağva’da kamp yaptığım ıssız bir ormanda zifiri karanlıkta karavanın güç sistemi çökünce tir tir titreyerek meskene döndüm. İki sefer belimdeki fıtıklar patladı; yürüyemedim, hastanelik oldum. Bunların hiç biri beni yıldırmadı zira seyahatlerimde şartsız yardıma koşan, sofralarını açan epeyce hoş yürekli beşerlerle tanıştım. Ateş yakmayı, odun toplayıp kesmeyi, ağaçlara sarılmayı, bilinmeyeni keşfetmeyi deneyimledim.”
20 YIL daha sonra GELDİĞİ DATÇA’DA KOCASIYLA TANIŞTI
bu vakitte pandemi yasakları müsaade verdiği ölçüde bir kafede kazandıklarıyla geçimini sağlayan Elif Beğenilen Orkunoğlu, “Pandemide gelirimin düşmesi sebebiyle kısıtlı bütçelerle, kısa rotalar yaparak ve minimal yaşayarak seyahatlerimi gerçekleştirdim. Hatta yeri geldi meskendeki eşyalarımı satıp onun parasıyla seyahat ettim” bilgisini paylaştı.
1.5 sene evvel İstanbul’daki konutunu ve iş yerini kapatma sonucu verdikten daha sonra karavanı ‘Özgür’ ile Güney Ege’de uzun bir seyahate çıkan Orkunoğlu, “Beni hayal kırıklığına uğratan münasebetlere inat mucizelere inanmaya da devam ettim. Ne vakit ki kaygılarımdan özgürleşip şartsız sevgiye kalbimin kapılarını açtım, hayat mucizesini gösterdi. Kaş’ta başlayan seyahatim 20 yıl ortadan daha sonra geldiğim Datça’da son buldu. Datça’da bir kamp alanında eşim Murat ile tanıştım. Kendisi de Datça’da çalışmaya birinci kere gelmiş bir İstanbullu. Birinci görüşte aşk öyküsü bizimkisi. Her şey o kadar süratli ilerledi ki 3 ay ortasında evlendik ve hayalimiz olan Güney Ege’ye yerleşmeyi seçtik” diye konuştu.
Elif Beğenilen Orkunoğlu’nun hem eşi turizm dalında çalıştığı birebir vakitte eşsiz bir tabiata sahip olduğundan yaşamak için birinci tercihleri Marmaris’in Hisarönü Köyü oldu. 6 aylık dönemsel eşyalı bir mesken tutan çift, o günleri ise şu biçimde anlattı:
“Bahçemizde meyve ağaçları, komşumuzun bahçesinde inekler, tavuklar vardı. Güneşin doğuşuna ve batışına her gün şahitlik edebiliyorduk. Turizm dönemi açılınca ikimiz de tıpkı otelde çalışmaya başladık ve mesken gereksinimimiz o periyot ortadan kalktı. Karavanda yaşamaya başladık. Çalıştığımız yerden şad kalmayınca Marmaris’i epey sevmemize karşın uygun bir iş ve konut bulamayışımız bizi Bodrum’a getirdi. 1 aydır Gümüşlük’te bahçesinde meyve ağaçları olan, yıllık kiraladığımız konutumuzda emekli ömrü yaşıyoruz.”
‘2 KİŞİLİK AİLE İÇİN AYLIK EN AZ 15 BİN LİRA ŞART’
İstanbul’da kapattığı meskeninin kirasıyla kendisine gelir yaratan Elif Beğenilen Orkunoğlu, beraberinde eşiyle birlikte birkaç ay evvel sağlıklı hayat eserleri alanında direkt satış yapan küresel bir firmanın bayiliğini de aldıklarını lisana getirdi. Artık Bodrum’daki konutlarının bahçesinde ekseriyetle online çalışarak hem satış yapıyor hem gruplarını büyüterek geçimlerini sağlıyorlar. Eskisi kadar kazanıp, eskisi kadar seyahat edemediklerini söyleyen Orkunoğlu, “Buna karşın keyfimiz epeyce yerinde. Oksijensiz, ruhsuz plazalardan ve kaostan uzak özgürce yaşayacak kadar kazanıyoruz. İlerleyen vakitte geçinme kaygısının ötesinde kazanmaya başladığımızda dünya tipine çıkmak en yeni hayallerimiz içinde” ifadelerini kullandı.
Yaşadıkları bölgedeki konut meblağları hakkında da bilgi veren çift, geçtiğimiz yıl Marmaris ve Bodrum için 2 bin-2 bin 500 lira civarında olan bir köy konutunun kirasının şu an 5 bin liradan başladığına dikkat çekti. Ege bölgesinde arsa ve konut fiyatlarının maaşlı çalışanların satın alamayacağı kadar yüksek olduğunu lisana getiren aile, “2 kişilik bir aile geçtiğimiz yıl ortalama aylık 7-8 bin liraya kıyı kasabalarında yaşayabiliyorken, bu sene asgarî 15 bin lira gelirle yaşayabilir hale geldi. Maliyetler çok yüksek ancak bu hayallerimizin önünde mani değil” dedi.
Elif Beğenilen Orkunoğlu istifa ettikten daha sonra risk alarak tüm birikimiyle çocuklar için bir kitabevi ve kafe açma sonucu aldı. Hayali olan bu proje pandemi devrine denk geldiği için işleri beklediği üzere gitmeyince bir süre daha sonra kapatma sonucu alan Orkunoğlu o süreci, “bir daha ağır çalışmaya başladım. Kendi işimin işvereni olmanın haricinde İstanbul’un kalabalığının ve kaosunun ortasında olmak beni mutsuz etmeye devam etti. Bu mühlet zarfında kendi içimdeki dönüşümü daha da derinleştirecek NLP, meditasyon, reiki, mandala eğitmenliği üzere çeşitli eğitimler aldım. İşte asıl seyahat, ‘kendi özüme yolculuk’ bu biçimde başladı” kelamlarıyla anlattı.
‘ARACIMI 1 GÜNDE SATIP KÜÇÜK BİR KARAVAN ALDIM’
senelerca yakın etrafına İstanbul’dan gideceğini ve küçük bir kasabada yaşamak istediğini söyleyen Orkunoğlu, etrafındakiler tarafınca daima tenkitle karşılandı. Etrafındaki şimdi her insanın, “Büyükşehirde yaşamaya alışan küçük kasabada yaşayamaz” söylemiş olduğini aktaran Orkunoğlu sonucunın nasıl değiştiğini, “Bu söylenenlere ben de inandım ve adım atmaya yürek edemedim, kabullendim. ‘Vardır bir bildikleri ‘dedim. Lakin ruhuma, benliğime bir türlü kelam geçiremedim. Gerçekten dedikleri üzere mi diye keşfetmek için ani bir kararla arabamı bir günde satıp bütçemin yettiği küçük bir karavan alarak kentten yavaş yavaş kısa seyahatlerle uzaklaşmaya başladım. yaşamımdaki eşyalar ve beşerler azaldıkça, tabiatla bütünleştikçe dünyam genişledi, zihnimdeki dış sesler sustu ve Ege’de bahçeli bir meskende yaşama hayalimi emekliliğe bırakmama sonucu verdim” kelamlarıyla anlattı.
‘PLAKAMDAN İKAMETGAH ADRESİMİ BULANLAR OLDU’
Satın aldığı karavanla tek başına seyahat eden gezgin, evvela ailesinin ve arkadaşlarının yollarda olmasını hiç desteklemediklerini de söylemiş oldu. Lakin, “Benim için ‘yolda özgürleşmek’ bir araca binip yola çıkıp gezerek özgürleşmek değil. Bir bayan olarak ‘Bunu yapamazsın yahut şunu yapmalısın’ diyenlerden de özgürleşmek” diyen Orkunoğlu, “Bu özgürleşme seyahatimde tuhaf durumlar ortasında de kaldım” diyerek yaşadıklarını da anlattı:
“örneğin plakamın kayıtlı olduğu ikametgâh adresimi bulmayı beceri sanan kendini bilmezlerle baş etmesini öğrendim. Karavanım Abant’ta çamura saplandığında çıkmak için debelenirken direksiyon milini kırıp bir traktörden yardım aldım. Ağva’da kamp yaptığım ıssız bir ormanda zifiri karanlıkta karavanın güç sistemi çökünce tir tir titreyerek meskene döndüm. İki sefer belimdeki fıtıklar patladı; yürüyemedim, hastanelik oldum. Bunların hiç biri beni yıldırmadı zira seyahatlerimde şartsız yardıma koşan, sofralarını açan epeyce hoş yürekli beşerlerle tanıştım. Ateş yakmayı, odun toplayıp kesmeyi, ağaçlara sarılmayı, bilinmeyeni keşfetmeyi deneyimledim.”
20 YIL daha sonra GELDİĞİ DATÇA’DA KOCASIYLA TANIŞTI
bu vakitte pandemi yasakları müsaade verdiği ölçüde bir kafede kazandıklarıyla geçimini sağlayan Elif Beğenilen Orkunoğlu, “Pandemide gelirimin düşmesi sebebiyle kısıtlı bütçelerle, kısa rotalar yaparak ve minimal yaşayarak seyahatlerimi gerçekleştirdim. Hatta yeri geldi meskendeki eşyalarımı satıp onun parasıyla seyahat ettim” bilgisini paylaştı.
1.5 sene evvel İstanbul’daki konutunu ve iş yerini kapatma sonucu verdikten daha sonra karavanı ‘Özgür’ ile Güney Ege’de uzun bir seyahate çıkan Orkunoğlu, “Beni hayal kırıklığına uğratan münasebetlere inat mucizelere inanmaya da devam ettim. Ne vakit ki kaygılarımdan özgürleşip şartsız sevgiye kalbimin kapılarını açtım, hayat mucizesini gösterdi. Kaş’ta başlayan seyahatim 20 yıl ortadan daha sonra geldiğim Datça’da son buldu. Datça’da bir kamp alanında eşim Murat ile tanıştım. Kendisi de Datça’da çalışmaya birinci kere gelmiş bir İstanbullu. Birinci görüşte aşk öyküsü bizimkisi. Her şey o kadar süratli ilerledi ki 3 ay ortasında evlendik ve hayalimiz olan Güney Ege’ye yerleşmeyi seçtik” diye konuştu.
Elif Beğenilen Orkunoğlu’nun hem eşi turizm dalında çalıştığı birebir vakitte eşsiz bir tabiata sahip olduğundan yaşamak için birinci tercihleri Marmaris’in Hisarönü Köyü oldu. 6 aylık dönemsel eşyalı bir mesken tutan çift, o günleri ise şu biçimde anlattı:
“Bahçemizde meyve ağaçları, komşumuzun bahçesinde inekler, tavuklar vardı. Güneşin doğuşuna ve batışına her gün şahitlik edebiliyorduk. Turizm dönemi açılınca ikimiz de tıpkı otelde çalışmaya başladık ve mesken gereksinimimiz o periyot ortadan kalktı. Karavanda yaşamaya başladık. Çalıştığımız yerden şad kalmayınca Marmaris’i epey sevmemize karşın uygun bir iş ve konut bulamayışımız bizi Bodrum’a getirdi. 1 aydır Gümüşlük’te bahçesinde meyve ağaçları olan, yıllık kiraladığımız konutumuzda emekli ömrü yaşıyoruz.”
‘2 KİŞİLİK AİLE İÇİN AYLIK EN AZ 15 BİN LİRA ŞART’
İstanbul’da kapattığı meskeninin kirasıyla kendisine gelir yaratan Elif Beğenilen Orkunoğlu, beraberinde eşiyle birlikte birkaç ay evvel sağlıklı hayat eserleri alanında direkt satış yapan küresel bir firmanın bayiliğini de aldıklarını lisana getirdi. Artık Bodrum’daki konutlarının bahçesinde ekseriyetle online çalışarak hem satış yapıyor hem gruplarını büyüterek geçimlerini sağlıyorlar. Eskisi kadar kazanıp, eskisi kadar seyahat edemediklerini söyleyen Orkunoğlu, “Buna karşın keyfimiz epeyce yerinde. Oksijensiz, ruhsuz plazalardan ve kaostan uzak özgürce yaşayacak kadar kazanıyoruz. İlerleyen vakitte geçinme kaygısının ötesinde kazanmaya başladığımızda dünya tipine çıkmak en yeni hayallerimiz içinde” ifadelerini kullandı.
Yaşadıkları bölgedeki konut meblağları hakkında da bilgi veren çift, geçtiğimiz yıl Marmaris ve Bodrum için 2 bin-2 bin 500 lira civarında olan bir köy konutunun kirasının şu an 5 bin liradan başladığına dikkat çekti. Ege bölgesinde arsa ve konut fiyatlarının maaşlı çalışanların satın alamayacağı kadar yüksek olduğunu lisana getiren aile, “2 kişilik bir aile geçtiğimiz yıl ortalama aylık 7-8 bin liraya kıyı kasabalarında yaşayabiliyorken, bu sene asgarî 15 bin lira gelirle yaşayabilir hale geldi. Maliyetler çok yüksek ancak bu hayallerimizin önünde mani değil” dedi.