Ankara’da yaşayan Ukraynalı bayanlar, Rusya’nın ülkelerine yönelik taarruzlarını Çankaya’daki Ukrayna Derneği’nde takip ediyor. Her gün dernekte toplanan bayanlar, Rusya’nın devam eden askeri harekatına ait gelişmeleri seyredip, bir yandan yardım kampanyaları yürütüyor. Bayanlar ayrıyeten Ukrayna’daki yakınları ile telefon ve toplumsal medya yolu ile irtibat kurup, moral sağlamaya çalışıyor. 5 yıldır Türkiye’de yaşayan psikolog Tetyana Akçar, sinyal sorunu niçiniyle imajlı arayamadığı yakınının gönderdiği görüntüyü, dernekteki arkadaşları ile seyredince hisli anlar yaşadı. Harkiv’de bir sığınıkta kalan annenin çektiği görüntüde, montlarıyla ısınmaya çalışan çocuklardan birisinin fotoğraf çizdiği, ötekinin de toprakla oynadığı görüldü.
‘DAHA FAZLA DAYANAMIYORUM’
Çocuklarının durumunu gözyaşları ortasında anlatan Ukraynalı anne, “Bakın çocuklarımız nerede ve nasıl oyun oynuyor? Şu anda sığınaktayız. Harkiv’e ateş ediyorlar, vuruyorlar. Meskende kalmak fecî, sığınakta kalmak müthiş, pis ve soğuk. Bir şey yapın lütfen. Benim küçük çocuğum 1,5 yaşında ve hasta oldu. 3 gecedir buradayız. Bu kirli döşekte ve kirli bataniyenin altında yatıyoruz. Yatarken epey üşüyoruz; zira burada her yer beton. Çok soğuk. bu biçimde yemek yiyoruz, bir şey içiyoruz. Ve 3 gündür bu durumda yaşıyoruz. Ve her gün mevti ya da ne yapacağımızı bekliyoruz. Bilmiyorum. Daha fazla dayanamıyorum” dedi. Annenin bu tabirleri, Tetyana Akçar ile dernekteki tüm arkadaşlarını gözyaşlarına boğdu.
Gönderilen diğer bir görüntüde ise bodrum katta küçük kız çocuğu ile saklanan anne yer aldı. Çocuğu mum ışığında oyuncağı ile oynayan annenin “Buradaki bodrum katta saklanıyoruz. Burada kızım Zlata ile bekliyoruz. Çok vahim bir durum” dediği duyuldu.
‘HER SABAH ‘YAŞIYOR MUSUNUZ?’ DİYE SORUYORUM’
Ailesi ve arkadaşları Harkiv’de olan Tetyana Akçar, 2014 yılında Donbas’ta askerlere, çocuklara ruhsal takviye verdiğini, şu an Ukrayna’da yaşananlar niçiniyle fazlaca korktuğunu söylemiş oldu. Ailesinin yaşadıklarını gözyaşlarıyla anlatan Akçar, “Şu an kaygıyı yaşıyorlar, sığınakta kalıyorlar, kimilerinin gidecekleri yer olmadığı için konutta bekliyorlar. Ablam ile konuştum, ‘Bugün süratli uçakların sesini duydum, hayatımdaki en dehşetli sesti’ dedi. Ablam sığınakta kalıyor, çocuklar var. Askerler yalnızca 1 ekmek getirmiş. Ablam, ‘Ekmeği verin, kokusunu fazlaca özledim, koklayayım’ dedi. Ekmeği yalnızca kokladı ve çocuklara hisse ettiler. Her sabah onlara yazıyorum, ‘Nasılsınız, yaşıyor musunuz?’ diye. Karşılık alamayınca fazlaca ağlıyorum. Evli olmasaydım gidecektim, silah alacaktım, savaşacaktım, yardım edecektim. Orası benim memleketim, ülkemi epey seviyorum” dedi. Bu ortada dernekteki Ukraynalı bayanlar, ülkelerindeki yakınlarına moral vermek için, Ukrayna’da hayli sevilen ‘Ah, çayırda kırmızı kar topu eğildi’ isimli şarkıyı söyleyip, bildiri gönderdi.
‘DAHA FAZLA DAYANAMIYORUM’
Çocuklarının durumunu gözyaşları ortasında anlatan Ukraynalı anne, “Bakın çocuklarımız nerede ve nasıl oyun oynuyor? Şu anda sığınaktayız. Harkiv’e ateş ediyorlar, vuruyorlar. Meskende kalmak fecî, sığınakta kalmak müthiş, pis ve soğuk. Bir şey yapın lütfen. Benim küçük çocuğum 1,5 yaşında ve hasta oldu. 3 gecedir buradayız. Bu kirli döşekte ve kirli bataniyenin altında yatıyoruz. Yatarken epey üşüyoruz; zira burada her yer beton. Çok soğuk. bu biçimde yemek yiyoruz, bir şey içiyoruz. Ve 3 gündür bu durumda yaşıyoruz. Ve her gün mevti ya da ne yapacağımızı bekliyoruz. Bilmiyorum. Daha fazla dayanamıyorum” dedi. Annenin bu tabirleri, Tetyana Akçar ile dernekteki tüm arkadaşlarını gözyaşlarına boğdu.
Gönderilen diğer bir görüntüde ise bodrum katta küçük kız çocuğu ile saklanan anne yer aldı. Çocuğu mum ışığında oyuncağı ile oynayan annenin “Buradaki bodrum katta saklanıyoruz. Burada kızım Zlata ile bekliyoruz. Çok vahim bir durum” dediği duyuldu.
‘HER SABAH ‘YAŞIYOR MUSUNUZ?’ DİYE SORUYORUM’
Ailesi ve arkadaşları Harkiv’de olan Tetyana Akçar, 2014 yılında Donbas’ta askerlere, çocuklara ruhsal takviye verdiğini, şu an Ukrayna’da yaşananlar niçiniyle fazlaca korktuğunu söylemiş oldu. Ailesinin yaşadıklarını gözyaşlarıyla anlatan Akçar, “Şu an kaygıyı yaşıyorlar, sığınakta kalıyorlar, kimilerinin gidecekleri yer olmadığı için konutta bekliyorlar. Ablam ile konuştum, ‘Bugün süratli uçakların sesini duydum, hayatımdaki en dehşetli sesti’ dedi. Ablam sığınakta kalıyor, çocuklar var. Askerler yalnızca 1 ekmek getirmiş. Ablam, ‘Ekmeği verin, kokusunu fazlaca özledim, koklayayım’ dedi. Ekmeği yalnızca kokladı ve çocuklara hisse ettiler. Her sabah onlara yazıyorum, ‘Nasılsınız, yaşıyor musunuz?’ diye. Karşılık alamayınca fazlaca ağlıyorum. Evli olmasaydım gidecektim, silah alacaktım, savaşacaktım, yardım edecektim. Orası benim memleketim, ülkemi epey seviyorum” dedi. Bu ortada dernekteki Ukraynalı bayanlar, ülkelerindeki yakınlarına moral vermek için, Ukrayna’da hayli sevilen ‘Ah, çayırda kırmızı kar topu eğildi’ isimli şarkıyı söyleyip, bildiri gönderdi.