CARMEDYA.COM – Maserati, marka tarihine kıymet katan modellerden Tipo 61’in tam 60 yıl evvel kazandığı Nürburgring zaferini kutluyor.
Tipo 61, Nordschleife’de düzenlenen ve o yılların en kıymetli dayanıklılık yarışı olan Nürburgring 1000 kilometre yarışının yedincisinde inanılmaz bir zafer elde etti. Masten Gregory ve Lloyd Casner’in pilotajındaki Maserati Tipo 61, 1960’ta Stirling Moss ve birlikteinde Dan Gurney pilotajında elde edilen zaferden yalnızca bir yıl daha sonra yine galip gelerek ikili zafere imza attı.
Kelam konusu zaferlere övgü niteliğinde; Maserati MC12 Stradale’ye ilham veren renkler beyaz ve mavi olarak belirlendi. 2000’li yılların başına damgasını vuran MC12 Stradale, kısa bir süre evvel bayrağı yeni MC20’ye devretti ve her vakit Maserati’nin DNA’sının ayrılmaz modülü olan yarış ruhunu canlandırarak markanın motor sporlarına dönüşünün yolunu açtı.
Yarış kökenlerinden yeni bir geleceğe
Giulia Alfieri tarafınca tasarlanan Tipo 61’in, yaklaşık 200 adet tüpten oluşan karmaşık şasisi, görünümü itibariyle “Kuş Kafesi” olarak ünlendi. Tipo 61, bu şasi ile üretilen beş modellik serinin en ünlü modeli oldu ve kelam konusu üretim tekniği onu periyodun yarış arabalarından daha yavaşça, beraberinde daha sağlam bir şasiyle anılmasını sağladı. Bu teknik iki koltuklu, önden motorlu, arttan itişli yarış arabaları dünyasının en uygun tahlil haline geldi. Maserati, Mart 1959’da Tipo 60’ı üretmeye başladı ve birebir yılın kasım ayında, Le Mans 24 Saat yarışında katılmak için gereken teknik şartnameleri karşılamak üzere arabası Tipo 61’e dönüştürdü. Dört silindirli motorun hacmi 2.900 cc’ye arttırılırken, güç üretimi 7.000 d/d’de 250 HP’ye ulaştı. Ayrıyeten Tipo 60 için uygulanan tertip ve tahlilleri korundu. Başka yandan, tartısı 570 kg’dan 600 kg’a çıkmıştı ve 270 km/s yerine 285 km/s azamî sürate ulaşıyordu.
Her ne kadar motor hacmi ve gücü artmış olsa da Tipo 61 daha tavırlıydı. Daha az yakıt ihtiyacı Tipo 61’in yarış esnasında yakıt için durma sayısını azalttı ve bu biçimdelikle Tipo 61, dayanıklılık yarışlarında epey değerli bir avantaj sağladı.
Kaynak: Carmedya.com
Tipo 61, Nordschleife’de düzenlenen ve o yılların en kıymetli dayanıklılık yarışı olan Nürburgring 1000 kilometre yarışının yedincisinde inanılmaz bir zafer elde etti. Masten Gregory ve Lloyd Casner’in pilotajındaki Maserati Tipo 61, 1960’ta Stirling Moss ve birlikteinde Dan Gurney pilotajında elde edilen zaferden yalnızca bir yıl daha sonra yine galip gelerek ikili zafere imza attı.
Kelam konusu zaferlere övgü niteliğinde; Maserati MC12 Stradale’ye ilham veren renkler beyaz ve mavi olarak belirlendi. 2000’li yılların başına damgasını vuran MC12 Stradale, kısa bir süre evvel bayrağı yeni MC20’ye devretti ve her vakit Maserati’nin DNA’sının ayrılmaz modülü olan yarış ruhunu canlandırarak markanın motor sporlarına dönüşünün yolunu açtı.
Yarış kökenlerinden yeni bir geleceğe
Giulia Alfieri tarafınca tasarlanan Tipo 61’in, yaklaşık 200 adet tüpten oluşan karmaşık şasisi, görünümü itibariyle “Kuş Kafesi” olarak ünlendi. Tipo 61, bu şasi ile üretilen beş modellik serinin en ünlü modeli oldu ve kelam konusu üretim tekniği onu periyodun yarış arabalarından daha yavaşça, beraberinde daha sağlam bir şasiyle anılmasını sağladı. Bu teknik iki koltuklu, önden motorlu, arttan itişli yarış arabaları dünyasının en uygun tahlil haline geldi. Maserati, Mart 1959’da Tipo 60’ı üretmeye başladı ve birebir yılın kasım ayında, Le Mans 24 Saat yarışında katılmak için gereken teknik şartnameleri karşılamak üzere arabası Tipo 61’e dönüştürdü. Dört silindirli motorun hacmi 2.900 cc’ye arttırılırken, güç üretimi 7.000 d/d’de 250 HP’ye ulaştı. Ayrıyeten Tipo 60 için uygulanan tertip ve tahlilleri korundu. Başka yandan, tartısı 570 kg’dan 600 kg’a çıkmıştı ve 270 km/s yerine 285 km/s azamî sürate ulaşıyordu.
Her ne kadar motor hacmi ve gücü artmış olsa da Tipo 61 daha tavırlıydı. Daha az yakıt ihtiyacı Tipo 61’in yarış esnasında yakıt için durma sayısını azalttı ve bu biçimdelikle Tipo 61, dayanıklılık yarışlarında epey değerli bir avantaj sağladı.
Kaynak: Carmedya.com