Fazilet Şenol / Milliyet.com.tr – bir fazlaca kişi için hayaller büyük bir gizem. Düş görünce tabirlerini, bizlere vermek istediği bildirileri anlamaya çalışırız. Biroldukca rüyayı başımıza gelecek makûs yahut âlâ bir olaya ya da sevdiğimiz birinin başına geleceklere yorumlarız. Hayallerimizde düşeriz, çıplak kalırız, kaçarız, aldatılırız ya da sevdiklerimizin mevtini ve daha birçoğunu görürüz. Aslında bütün bu düşlerin manası kendimize çıkıyor. Pekala gördüğümüz hayallerden hangi dersleri almalıyız? Gördüğümüz hayaller bize hangi iletiler veriyor? Bütün bu soruların yanıtını Psikolog ve Hayal Analisti Ahmet Öztürk verdi.
‘YAŞAYAN HERKES HAYAL GÖRÜR’
Çok küçük yaşlardan itibaren hayal görmeye başlanıyor. Kimimiz hayalleri fazlaca yeterli hatırlarken kimimiz ise hayallerini hiç hatırlamıyor. Aslında hayalleri hatırlamanın ya da hatırlayamamanın da muhakkak niçinleri var. Psikolog ve Hayal Analisti Ahmet Öztürk, “Yaşayan ve uyuyan herkes hayal görür. Şayet biz düş görmezsek uykuda değilizdir” dedi. Uyumaya başladığımız andan uyunana kadarki devirde hayal süreci devam ediyor. Hayallerimizin kendi tasarrufumuzda gerçekleşmediğini söyleyen Ahmet Öztürk, gün ortasında gördüğümüz, heyecanlandığımız, korktuğumuz ne var ise hayallerimizde da misal durumların ortaya çıktığını öne sürdü.
Bu durumun ortaya çıkma sebebinin duyularımızı hareketlendiren ve niyet tertibini yapan korteks olduğunu söyleyen Öztürk, korteksin hayatımızdaki fonksiyonunu, “Çayın sıcak olduğuna yönelik bir algımız var. Buna yönelik ne yapıyoruz; bir bardakta çay gördüğümüz vakit onun sıcak olduğunu, rengine ve kokusuna bakarak çay olduğunu iddia ediyoruz. Buna yönelik de kendimizi organize ediyor ve düşünerek içiyoruz. örneğin ayrana bu biçimde yapmıyoruz. Soğuk olduğunu biliyoruz ve ona nazaran bir yaklaşım gösteriyoruz. Bunları duyulara yönelik gerçekleştiriyoruz. Lakin bunları organize eden beyin, yöneten değil. Beyin ekseriyetle bir hakim olarak düşünülüyor fakat beyin yalnızca tertip yeri. Duyu sistemindeki alışverişlerle karşılıklı olarak her şeyi organize ediyor. Bu da bizim alışkanlıklarımız ve deneyimlerimiz üzerinden gerçekleşiyor” kelamlarıyla deklare etti.
ALARM ZİLLERİNİN ÇALDIĞI AN!
Uykuya daldığımızda korteksin uyuyana kadar devrede olmadığını belirten Öztürk, “Aslında duyular çalışmıyor lakin bu beynimiz duruyor manasında değil. Korteks yaşamsal faaliyetlere karışmıyor. Günlük hayatın içerisindeki tertibe katılıyor. Uyku, yüzde 80 ölümdür denilen öykünün yüzde 80’i korteksin devreden çıkması. Korteks devreye girdiğinde yaşamsal faaliyetlere yinedan devam ediyoruz” sözlerini kullandı. Hayalin nerede ortaya çıktığına yönelik bilimsel bir ispat olmadığının üzerini çizen Öztürk, beyin sapının ucundan gördüğümüze yönelik bir tez olduğunu ancak bunun ispatlanmadığını söylemiş oldu.
Korteks devrede kaldığında düş gördüğümüzü belirten Psikolog Öztürk, kortekste günlük hayat içerisinde yaşadıklarımıza yönelik bir kayıt sistemi bulunduğunu ve korteks devrede değilken aksaklıkları kaydeden bir kısım olduğunu ve bu kısmın bilimsel olarak amigdala olarak anıldığını ekledi. Gün boyunca yaşadığımız her duyguya karşılık bulmak için hayal gördüğümüzü söyleyen Hayal Analisti Öztürk, “Gün boyunca yaşadığınız duyu eşitliğini öbür türlü orantılayamıyoruz. Beden arayışa giriyor. Biz de burada devreye giriyoruz zira kişinin hatırladığı hayal ne şiddetteyse orada alarm zilleri çalıyor. Şayet hayalden daha sonra korkmuşsa demek ki orada kendi vücuduna, kendi bedenine yönelik kaygıyı olağanlaştırmaya çalışıyor” diye konuştu.
KAYITLAR ANniçin ÇOCUĞA GEÇİYOR
Öztürk, düşlerin kökeninin 0-6 yaşa dayandığını, anne karnında geçirilen müddet dahil olmak üzere 0-6 yaştan daha sonra hayallerin yinea girdiğini söylemiş oldu. Ahmet Öztürk bebeğin anne karnındaki sürecinde hislerinin şekillenme sürecini, “Sperm ve yumurta bir biçimde birleşip 15-20. günde plasenta haline geldiğinde bebek bütün besinleri plasentadan alıyor. Yaşamsal bir ilişki kuruyor plasentayla. Anne için çocuğa bağlandığı plasentayla bedenin gereksinimi olan tüm kimyasallar çocuğa taşınıyor. En kıymetli durum ise hormonlar. Hormonlar da kanın içerisinde taşınırlar. Çocuk da ister istemez damara bağlandığı vakit gelişmiş kan sirkülasyon sistemi içerisindeki bütün minerallere ve bütün kimyasallara maruz kalıyor. 20’nci günden itibaren bunlarla muhatap olmaya başlıyor. Yalnızca kendisinden değil, annesinden de kayıtlar geçmeye başlıyor. Nano küçüklükte düşünecek olursak bilgi transferi da gerçekleşmiş oluyor; DNA ve RNA üzere.
İster istemez kayıt altına geçmiş oluyor. Çocuk burada 9 ay üzere bir vakit kalıyor. 9 ayın 24 saati boyunca bu kandan bir biçimde etkileniyor. Anne sevindiği vakit dopaminden kaynaklı o çocuk anne karnında onu hissediyor ve üzüldüğü vakit da korktuğu vakit da birebir oranda etkilenmiş oluyor” halinde tanımladı. ondan sonrasındasında da korteksin birden ortaya çıkmadığının altını çizen Öztürk, “Korteks oluşmadığı için çocuk duyu eşiğini anne üzerinde kayıt eder. RNA yahut DNA üzerinden bunu stabil pozisyonda tutmaya çalıştığı için bilhassa annenin duyuları ve hassasiyetleri üzerinden alışkanlıklara çevirmeye başlıyor. 6 yıl hayli uzun bir vakit, fazlaca fazla şey deneyimliyor ve çocuk anne üzerinden de kayıt alıyor” dedi. Bütün hadisenin çocuğun altı yaşında kadar annesinden aldığı alışkanlıklar olduğunu lisana getiren Öztürk, “Anne ne kadar stresliyse ve bunu ne kadar çözümlediyse yahut çözümleyemediyse çocuk bunun üzerinden kendine yol arıyor” ayrıntısını verdi.
DUŞTA niye DÜŞTÜĞÜMÜZÜ GÖRÜRÜZ?
Düşlerde görülen düşme hadisesinin ya da düşme kaygısının aslında bir annenin çocuğuna hamilelik devrindeki çocuğunu düşürme kaygısından geldiğini söyleyen Ahmet Öztürk, “Rüyalardaki düşme olayı annenin aslında hamileliğindeki, çocuğun bir biçimde düşme kaygısıdır. Alışılmış rüyayı dinlemek gerekiyor. Diğer olaylar da olabilir. İki buçuk yaşında trafik kazası geçirmiştir ya da otomobille geziyorken düşürülmüştür, kucaktan düşmüştür üzere bir sürü şey olabilir. Lakin genelde anne hamileliğindeki çocukla ilgili düşürme yahut kaybetme dehşetiyle temaslı. Bu da az değil, oranı yüzde 95’in üzerinde” dedi. Ahmet Öztürk’e bakılırsa günlük hayatımızdaki olaylar bir tertip. Bu tertiple alışkanlıkları oluşturuyoruz. Buna göre su içmek de bir alışkanlık lakin Ahmet Öztürk hayalde içilen suyun olağan olmayabileceğini söylüyor.
Öztürk bu hususla ilgili, “Bazı şeyler farklılaşabilir zira işin düş boyutu büsbütün aşırılığa giderek hayalin muhatabının rahatsız olduğu bir mevzuyu öne çıkarma şekli” sözlerini kullandı. Duşta berbat ve saçma olan hiç bir şeyin olmadığına dikkat çeken Öztürk, rüyada saçma ve makûs olarak anılan şeylerin terapist için epey değerli olduğuna da dikkat çekti. “Çünkü karanlıkta kalan, görülmeyen ama görülmesi gereken, kişinin kaçındığı kısımları bu biçimdelikle nazaranbiliyoruz. Duşun kıymetini düşüren şeylerden birisi de duşun içerisinde sadece korkulan şeye adapte olunması. Aslında orada bize hayalin tamamı lazım. Bu aslında izlediğiniz bir sinemanın tek sahnesinde gördüğüne yönelik yorum yapmak üzere oluyor. İnternette aranan kısımlar da yanılgı ortaya çıkarıyor. Hayalin bireye anlatmak istediği şeyin bu biçimdelikle yüzde 99’u silinmiş oluyor. Simgeye yönelik yahut duyguya yönelik çalışmak yanlış” diye de ekledi.
‘BİLDİĞİNİZ ANCAK ÇÖZEMEDİĞİNİZ TARAFLAR ANLATILIYOR’
Kaygıların duşa yansıması rüyayı bakılırsan şahsa nazaran de değişiyor. Bu durumları hayalin tamamını dinleyerek öğrendiklerini söyleyen Düş Analisti Öztürk, “Bu rüyayı goren kişinin mizacı, kişiliği edindiği deneyimler ortasında bulunduğu aileci şartlar üzere durumların pekiştirilerek ortaya koyduğu hayal apayrı olabilir” duşun ferdî ve bireye özel olduğu konusuna bu cümleleri kullanarak vurguladı. Ahmet Öztürk’e nazaran, düş ortasında görülen simgelere bakıp, “Senin rüyan bu manaya geliyor demek yanlış. Ayrıyeten her hayalin olumlu olduğunu olumsuz düş olmadığını söylüyor.
“Bir duşta bir bahis işlenir ve bundan evvelki düşlere da benzeri lakin anlattığı husus farklı taraflarda tesirini azaltmak için yavaş yavaş kendisini tabir etmeye çalışır” tabirlerini kullanan Ahmet Öztürk bu duruma şu biçimde örnek verdi: “Diyelim ki günlük hayatta sizin cebinizde 100 TL var ve ben size ‘Benim beş TL’ye gereksinimim var ‘diyorum. Siz de diyorsunuz ki ‘Cebimde beş lira var. Ben de olsaydı da size verseydim.’ Benim bildiğim kısımda sizin cebinizde 5 TL var. Lakin öbür cebinizde 100 TL olduğunu ben bilmiyorum. Sırf siz biliyorsunuz. İşte düş da bu biçimde bir şey. Sizin bildiğiniz lakin çözemediğiniz taraflar anlatılıyor hayalde.”
HAYALDEKİ SİMGE DEĞİL, ÖYKÜ KIYMETLİ
“Rüyamda köpek gördüm”, “Rüyamda öldüğümü gördüm” üzere biroldukca cümle ve daha fazlasına şahit olunuyor. Tabirlere de çoklukla simgeler üzerinden bakılıyor ve Google’da aratılıyor. Ahmet Öztürk bilhassa simgelerin tek başına hiç bir şey tabir etmediğini, simgeler haricinde duşun öyküsünün fazlaca değerli olduğuna vurgu yaptı. “Simgeler sadece duşun gidişatını yönlendirir” diyen Öztürk, bu durumu, “örneğin biri hayalinde devamlı karabasan görüyor ve gerisinden da devamlı düştüğünü görüyor. Bunu karabasan üzere görüyor. Karabasan üzere gördüğü şey nedir? Biri onu çekiştiriyordur, üzerine oturuyordur, bastırıyordur. Devamında bir biçimde nasıl olursa düşüyordur yahut endişeyle uyanıyordur. Artık sırf düştüğüne yönelik bir hayal tabirine baktığında hayal tabiri ona bir sürü mümkünlük söyleyebilir. Bu da olabilecektir, şu da olabilecektir üzere. Bir tane kararı yok zira.
Birey de kendisine internette sunulan birden çok muhtemellikte kendini aramaya çalışıyor. ‘Acaba şu mu olur, bu mu olur?’ diye. Ancak öyküyü bırakıyor. Üzerine çıktığı, korktuğu, kendisini kovaladığı şeyi bırakıyor. Sadece tek bir noktaya odaklanıyor. Kişi orada endişelere yönelik bakmadığı, yalnızca düşmeye yönelik odaklandığı ve düşmeye yönelik de biroldukça mümkünlük olduğu için ister istemez farklı senaryolarda bir daha emsal kaygıların ilişkilendirdiği düşler görüyor. bu biçimdece günlük hayatta da daha hayli korkmaya devam ediyor. örneğin sıcak bir çay içecek olağan hayatında lakin o çay sıcak ve düşecek diye o çayı içmekten korkuyor. Düne kadar bu biçimde bir şey yoktu meğer. Bunun üzere farkına varmadığı ve denetim de edemediği rol değişiklikleri ortaya çıkıyor”
formunda anlattı.
DEMANSA BİLE SEBEP OLABİLİYOR
Bu durumun ilerleyen yaşlarda demans ve Alzheimer üzere hastalıklara sebep olabileceğini söyleyen Ahmet Öztürk, “Zira birey bedeninin ve psikolojisinin gereksinimi olan sorulara yanıt bulmadığı için tıpkı sarmallar yeniden ede ede duyuları köreltmeye başlıyor ve organlara ziyan veriyor. Hafıza kaybı üzere, oldukçalu organ kaybı üzere durumlara bile sebep oluyor. Bu epeyce argümanlı üzere görünse de maalesef bu biçimde” diyerek durumu deklare etti. Öztürk, Metaverse’ün de bu durumu tetikleyeceğini söylemiş oldu. Ahmet Öztürk her hayalin uyarıcı ve öncü olduğunun hem de insanlara ileti verdiği kanaatinde.
olağan dışı bir hayalde bile ortaya bir mananın çıktığını söyleyen Psikolog Öztürk, “goren kişi kendi hayatıyla gördüğü rüyayı ayırt edemediği için anlamlandıramıyor. Burada profesyonel olan kişi tarafsız olduğu için sizin kendi anlaşılamaz tarafınızı anlaşılır biçime getiriyor. örneğin siz duşta düştüğünüzü biliyorsunuz. bu biçimde bir düş ortasında bulunduğunuz için devamlı kendinizi makus hissettiğinizi düşünüyorsunuz. Lakin ben profesyonel olarak annenizin hamileliğinin nasıl geçtiğini soruyorum birinci vakit içinderda. Siz bunun annenizin hamileliğiyle ilgili olduğunu hiç bir biçimde aklınıza getiremezsiniz” sözlerini kullandı.
‘DUYULAR VE HORMONLARLA GÖSTERİYOR’
Ahmet Öztürk’e bakılırsa görülen her duşun annenin hamileliği ve çocuklukla ilgili. İnsanın düşünü kendi kendine çözümleyemeyeceği konusu üzerinde duran Öztürk, bu durumu otomobil kullanma metaforu üzerinden anlatarak, “Araba kullanmayı öğrenmedilk evvel aynaya bakmak, debriyaja basmak, frene basmak, el frenini çekmek, motor sesini dinlemek bunların hepsi bir karmaşa oluyor. Ancak otomobil sürmeye başladıktan 2-3 sene daha sonra yavaş yavaş bunlar ortadan kalkıyor. Pekala ne oluyor daha sonrasında? ‘Alışkanlık oldu’ diyebilirsiniz lakin alışkanlık olmadı. Merkezi hudut sistemi bir biçimde bununla ilgili epey prova yaparak günlük hayatta olağan kıldı bunu. İşte hayal da bu biçimdedir. Sizin içerisinde olmadığınız bir yaşantıyı fazlaca şiddetli duyularla, hormonlarla gösteriyor” açıklamasını yaptı.
Görülen rüyayı hatırlamanın epeyce değerli olduğunu söyleyen Hayal Analisti Öztürk, uyanır uyanmaz birinci 15 dakika içerisinde duşun yazılmasını, birinci 15 dakikadan daha sonra korteksin rüyayı değiştirdiğini ve bu biçimde bir rüyayı muhatap alamadıklarını söylemiş oldu. “örneğin biri hayal anlattı ve biz o bireye düş hakkında ne düşündüğünü soruyoruz. Hayalle ilgili çoklukla tabir tariflerinde kaldıkları için yaptıkları ya da yapmadıkları tarafında yorumlar yapıyorlar. ‘Annem ölecek, babam gidecek, şu biçimde bir kaybım ya da gelirim olacak, kardeşim doğum yapacak’ üzere şeyler söylüyorlar. Çoklukla de kendisine bir şey olacağını değil, kaygılandığı şahıslara yönelik düşünüyorlar fakat o denli bir şey yok” diyen Öztürk’e göre görülen bütün hayallerin rüyayı nazarann bireyle ilgili olduğunu unutmamak epeyce değerli.
BABASININ ÖLDÜĞÜNÜ GÖRDÜ ANCAK…
“Birinci çıkar her vakit rüyayı nazarannle ilgilidir” diyen Öztürk, bir danışanın hayalinde -hayatta ya da değil- babasının öldüğünü gördüğünü, bu hayal üzerinden danışanının fazlaca daha öbür bir rahatsızlığıyla, obsesifliğiyle ilgili bir durumu tespit ettiğini anlattı. “Ölüm korkusu, çok kaçınmalar, tecavüz dehşetiyle ilgili şeyler görüyoruz. Kaybetme kaygısıyla ilgili görüyoruz. örneğin kanserle ilgili görüyoruz, en hayli gördüğümüz şeylerden biri de budur” diyen Ahmet Öztürk, kişinin hislerinin hayli ağırlaşmış ve kendisini fazlaca rahatsız ettiğini bunların da hastalık olarak ortaya çıkabileceğinin altını çizdi. Ahmet Öztürk, “Kişi aslında babamın öldüğünü gördüm sanki babama bir şey mi olacak diye geliyor fakat aslında kendi rahatsızlıklarıyla ilgili, kendi hastalıkları obsesyonla ilgili çıkmış olabiliyor” tabirlerini kullandı ve hayalin, rüyayı nazarann kişiyi ve hayalin tamamının ilgilendirdiği konusuna dikkat çekti. Öztürk, terapiye başladıktan daha sonra şahısların düşlerinde inanılmaz değişiklikler olduğunu da söylemiş oldu.
‘YAŞAYAN HERKES HAYAL GÖRÜR’
Çok küçük yaşlardan itibaren hayal görmeye başlanıyor. Kimimiz hayalleri fazlaca yeterli hatırlarken kimimiz ise hayallerini hiç hatırlamıyor. Aslında hayalleri hatırlamanın ya da hatırlayamamanın da muhakkak niçinleri var. Psikolog ve Hayal Analisti Ahmet Öztürk, “Yaşayan ve uyuyan herkes hayal görür. Şayet biz düş görmezsek uykuda değilizdir” dedi. Uyumaya başladığımız andan uyunana kadarki devirde hayal süreci devam ediyor. Hayallerimizin kendi tasarrufumuzda gerçekleşmediğini söyleyen Ahmet Öztürk, gün ortasında gördüğümüz, heyecanlandığımız, korktuğumuz ne var ise hayallerimizde da misal durumların ortaya çıktığını öne sürdü.
Bu durumun ortaya çıkma sebebinin duyularımızı hareketlendiren ve niyet tertibini yapan korteks olduğunu söyleyen Öztürk, korteksin hayatımızdaki fonksiyonunu, “Çayın sıcak olduğuna yönelik bir algımız var. Buna yönelik ne yapıyoruz; bir bardakta çay gördüğümüz vakit onun sıcak olduğunu, rengine ve kokusuna bakarak çay olduğunu iddia ediyoruz. Buna yönelik de kendimizi organize ediyor ve düşünerek içiyoruz. örneğin ayrana bu biçimde yapmıyoruz. Soğuk olduğunu biliyoruz ve ona nazaran bir yaklaşım gösteriyoruz. Bunları duyulara yönelik gerçekleştiriyoruz. Lakin bunları organize eden beyin, yöneten değil. Beyin ekseriyetle bir hakim olarak düşünülüyor fakat beyin yalnızca tertip yeri. Duyu sistemindeki alışverişlerle karşılıklı olarak her şeyi organize ediyor. Bu da bizim alışkanlıklarımız ve deneyimlerimiz üzerinden gerçekleşiyor” kelamlarıyla deklare etti.
ALARM ZİLLERİNİN ÇALDIĞI AN!
Uykuya daldığımızda korteksin uyuyana kadar devrede olmadığını belirten Öztürk, “Aslında duyular çalışmıyor lakin bu beynimiz duruyor manasında değil. Korteks yaşamsal faaliyetlere karışmıyor. Günlük hayatın içerisindeki tertibe katılıyor. Uyku, yüzde 80 ölümdür denilen öykünün yüzde 80’i korteksin devreden çıkması. Korteks devreye girdiğinde yaşamsal faaliyetlere yinedan devam ediyoruz” sözlerini kullandı. Hayalin nerede ortaya çıktığına yönelik bilimsel bir ispat olmadığının üzerini çizen Öztürk, beyin sapının ucundan gördüğümüze yönelik bir tez olduğunu ancak bunun ispatlanmadığını söylemiş oldu.
Korteks devrede kaldığında düş gördüğümüzü belirten Psikolog Öztürk, kortekste günlük hayat içerisinde yaşadıklarımıza yönelik bir kayıt sistemi bulunduğunu ve korteks devrede değilken aksaklıkları kaydeden bir kısım olduğunu ve bu kısmın bilimsel olarak amigdala olarak anıldığını ekledi. Gün boyunca yaşadığımız her duyguya karşılık bulmak için hayal gördüğümüzü söyleyen Hayal Analisti Öztürk, “Gün boyunca yaşadığınız duyu eşitliğini öbür türlü orantılayamıyoruz. Beden arayışa giriyor. Biz de burada devreye giriyoruz zira kişinin hatırladığı hayal ne şiddetteyse orada alarm zilleri çalıyor. Şayet hayalden daha sonra korkmuşsa demek ki orada kendi vücuduna, kendi bedenine yönelik kaygıyı olağanlaştırmaya çalışıyor” diye konuştu.
KAYITLAR ANniçin ÇOCUĞA GEÇİYOR
Öztürk, düşlerin kökeninin 0-6 yaşa dayandığını, anne karnında geçirilen müddet dahil olmak üzere 0-6 yaştan daha sonra hayallerin yinea girdiğini söylemiş oldu. Ahmet Öztürk bebeğin anne karnındaki sürecinde hislerinin şekillenme sürecini, “Sperm ve yumurta bir biçimde birleşip 15-20. günde plasenta haline geldiğinde bebek bütün besinleri plasentadan alıyor. Yaşamsal bir ilişki kuruyor plasentayla. Anne için çocuğa bağlandığı plasentayla bedenin gereksinimi olan tüm kimyasallar çocuğa taşınıyor. En kıymetli durum ise hormonlar. Hormonlar da kanın içerisinde taşınırlar. Çocuk da ister istemez damara bağlandığı vakit gelişmiş kan sirkülasyon sistemi içerisindeki bütün minerallere ve bütün kimyasallara maruz kalıyor. 20’nci günden itibaren bunlarla muhatap olmaya başlıyor. Yalnızca kendisinden değil, annesinden de kayıtlar geçmeye başlıyor. Nano küçüklükte düşünecek olursak bilgi transferi da gerçekleşmiş oluyor; DNA ve RNA üzere.
İster istemez kayıt altına geçmiş oluyor. Çocuk burada 9 ay üzere bir vakit kalıyor. 9 ayın 24 saati boyunca bu kandan bir biçimde etkileniyor. Anne sevindiği vakit dopaminden kaynaklı o çocuk anne karnında onu hissediyor ve üzüldüğü vakit da korktuğu vakit da birebir oranda etkilenmiş oluyor” halinde tanımladı. ondan sonrasındasında da korteksin birden ortaya çıkmadığının altını çizen Öztürk, “Korteks oluşmadığı için çocuk duyu eşiğini anne üzerinde kayıt eder. RNA yahut DNA üzerinden bunu stabil pozisyonda tutmaya çalıştığı için bilhassa annenin duyuları ve hassasiyetleri üzerinden alışkanlıklara çevirmeye başlıyor. 6 yıl hayli uzun bir vakit, fazlaca fazla şey deneyimliyor ve çocuk anne üzerinden de kayıt alıyor” dedi. Bütün hadisenin çocuğun altı yaşında kadar annesinden aldığı alışkanlıklar olduğunu lisana getiren Öztürk, “Anne ne kadar stresliyse ve bunu ne kadar çözümlediyse yahut çözümleyemediyse çocuk bunun üzerinden kendine yol arıyor” ayrıntısını verdi.
DUŞTA niye DÜŞTÜĞÜMÜZÜ GÖRÜRÜZ?
Düşlerde görülen düşme hadisesinin ya da düşme kaygısının aslında bir annenin çocuğuna hamilelik devrindeki çocuğunu düşürme kaygısından geldiğini söyleyen Ahmet Öztürk, “Rüyalardaki düşme olayı annenin aslında hamileliğindeki, çocuğun bir biçimde düşme kaygısıdır. Alışılmış rüyayı dinlemek gerekiyor. Diğer olaylar da olabilir. İki buçuk yaşında trafik kazası geçirmiştir ya da otomobille geziyorken düşürülmüştür, kucaktan düşmüştür üzere bir sürü şey olabilir. Lakin genelde anne hamileliğindeki çocukla ilgili düşürme yahut kaybetme dehşetiyle temaslı. Bu da az değil, oranı yüzde 95’in üzerinde” dedi. Ahmet Öztürk’e bakılırsa günlük hayatımızdaki olaylar bir tertip. Bu tertiple alışkanlıkları oluşturuyoruz. Buna göre su içmek de bir alışkanlık lakin Ahmet Öztürk hayalde içilen suyun olağan olmayabileceğini söylüyor.
Öztürk bu hususla ilgili, “Bazı şeyler farklılaşabilir zira işin düş boyutu büsbütün aşırılığa giderek hayalin muhatabının rahatsız olduğu bir mevzuyu öne çıkarma şekli” sözlerini kullandı. Duşta berbat ve saçma olan hiç bir şeyin olmadığına dikkat çeken Öztürk, rüyada saçma ve makûs olarak anılan şeylerin terapist için epey değerli olduğuna da dikkat çekti. “Çünkü karanlıkta kalan, görülmeyen ama görülmesi gereken, kişinin kaçındığı kısımları bu biçimdelikle nazaranbiliyoruz. Duşun kıymetini düşüren şeylerden birisi de duşun içerisinde sadece korkulan şeye adapte olunması. Aslında orada bize hayalin tamamı lazım. Bu aslında izlediğiniz bir sinemanın tek sahnesinde gördüğüne yönelik yorum yapmak üzere oluyor. İnternette aranan kısımlar da yanılgı ortaya çıkarıyor. Hayalin bireye anlatmak istediği şeyin bu biçimdelikle yüzde 99’u silinmiş oluyor. Simgeye yönelik yahut duyguya yönelik çalışmak yanlış” diye de ekledi.
‘BİLDİĞİNİZ ANCAK ÇÖZEMEDİĞİNİZ TARAFLAR ANLATILIYOR’
Kaygıların duşa yansıması rüyayı bakılırsan şahsa nazaran de değişiyor. Bu durumları hayalin tamamını dinleyerek öğrendiklerini söyleyen Düş Analisti Öztürk, “Bu rüyayı goren kişinin mizacı, kişiliği edindiği deneyimler ortasında bulunduğu aileci şartlar üzere durumların pekiştirilerek ortaya koyduğu hayal apayrı olabilir” duşun ferdî ve bireye özel olduğu konusuna bu cümleleri kullanarak vurguladı. Ahmet Öztürk’e nazaran, düş ortasında görülen simgelere bakıp, “Senin rüyan bu manaya geliyor demek yanlış. Ayrıyeten her hayalin olumlu olduğunu olumsuz düş olmadığını söylüyor.
“Bir duşta bir bahis işlenir ve bundan evvelki düşlere da benzeri lakin anlattığı husus farklı taraflarda tesirini azaltmak için yavaş yavaş kendisini tabir etmeye çalışır” tabirlerini kullanan Ahmet Öztürk bu duruma şu biçimde örnek verdi: “Diyelim ki günlük hayatta sizin cebinizde 100 TL var ve ben size ‘Benim beş TL’ye gereksinimim var ‘diyorum. Siz de diyorsunuz ki ‘Cebimde beş lira var. Ben de olsaydı da size verseydim.’ Benim bildiğim kısımda sizin cebinizde 5 TL var. Lakin öbür cebinizde 100 TL olduğunu ben bilmiyorum. Sırf siz biliyorsunuz. İşte düş da bu biçimde bir şey. Sizin bildiğiniz lakin çözemediğiniz taraflar anlatılıyor hayalde.”
HAYALDEKİ SİMGE DEĞİL, ÖYKÜ KIYMETLİ
“Rüyamda köpek gördüm”, “Rüyamda öldüğümü gördüm” üzere biroldukca cümle ve daha fazlasına şahit olunuyor. Tabirlere de çoklukla simgeler üzerinden bakılıyor ve Google’da aratılıyor. Ahmet Öztürk bilhassa simgelerin tek başına hiç bir şey tabir etmediğini, simgeler haricinde duşun öyküsünün fazlaca değerli olduğuna vurgu yaptı. “Simgeler sadece duşun gidişatını yönlendirir” diyen Öztürk, bu durumu, “örneğin biri hayalinde devamlı karabasan görüyor ve gerisinden da devamlı düştüğünü görüyor. Bunu karabasan üzere görüyor. Karabasan üzere gördüğü şey nedir? Biri onu çekiştiriyordur, üzerine oturuyordur, bastırıyordur. Devamında bir biçimde nasıl olursa düşüyordur yahut endişeyle uyanıyordur. Artık sırf düştüğüne yönelik bir hayal tabirine baktığında hayal tabiri ona bir sürü mümkünlük söyleyebilir. Bu da olabilecektir, şu da olabilecektir üzere. Bir tane kararı yok zira.
Birey de kendisine internette sunulan birden çok muhtemellikte kendini aramaya çalışıyor. ‘Acaba şu mu olur, bu mu olur?’ diye. Ancak öyküyü bırakıyor. Üzerine çıktığı, korktuğu, kendisini kovaladığı şeyi bırakıyor. Sadece tek bir noktaya odaklanıyor. Kişi orada endişelere yönelik bakmadığı, yalnızca düşmeye yönelik odaklandığı ve düşmeye yönelik de biroldukça mümkünlük olduğu için ister istemez farklı senaryolarda bir daha emsal kaygıların ilişkilendirdiği düşler görüyor. bu biçimdece günlük hayatta da daha hayli korkmaya devam ediyor. örneğin sıcak bir çay içecek olağan hayatında lakin o çay sıcak ve düşecek diye o çayı içmekten korkuyor. Düne kadar bu biçimde bir şey yoktu meğer. Bunun üzere farkına varmadığı ve denetim de edemediği rol değişiklikleri ortaya çıkıyor”
formunda anlattı.
DEMANSA BİLE SEBEP OLABİLİYOR
Bu durumun ilerleyen yaşlarda demans ve Alzheimer üzere hastalıklara sebep olabileceğini söyleyen Ahmet Öztürk, “Zira birey bedeninin ve psikolojisinin gereksinimi olan sorulara yanıt bulmadığı için tıpkı sarmallar yeniden ede ede duyuları köreltmeye başlıyor ve organlara ziyan veriyor. Hafıza kaybı üzere, oldukçalu organ kaybı üzere durumlara bile sebep oluyor. Bu epeyce argümanlı üzere görünse de maalesef bu biçimde” diyerek durumu deklare etti. Öztürk, Metaverse’ün de bu durumu tetikleyeceğini söylemiş oldu. Ahmet Öztürk her hayalin uyarıcı ve öncü olduğunun hem de insanlara ileti verdiği kanaatinde.
olağan dışı bir hayalde bile ortaya bir mananın çıktığını söyleyen Psikolog Öztürk, “goren kişi kendi hayatıyla gördüğü rüyayı ayırt edemediği için anlamlandıramıyor. Burada profesyonel olan kişi tarafsız olduğu için sizin kendi anlaşılamaz tarafınızı anlaşılır biçime getiriyor. örneğin siz duşta düştüğünüzü biliyorsunuz. bu biçimde bir düş ortasında bulunduğunuz için devamlı kendinizi makus hissettiğinizi düşünüyorsunuz. Lakin ben profesyonel olarak annenizin hamileliğinin nasıl geçtiğini soruyorum birinci vakit içinderda. Siz bunun annenizin hamileliğiyle ilgili olduğunu hiç bir biçimde aklınıza getiremezsiniz” sözlerini kullandı.
‘DUYULAR VE HORMONLARLA GÖSTERİYOR’
Ahmet Öztürk’e bakılırsa görülen her duşun annenin hamileliği ve çocuklukla ilgili. İnsanın düşünü kendi kendine çözümleyemeyeceği konusu üzerinde duran Öztürk, bu durumu otomobil kullanma metaforu üzerinden anlatarak, “Araba kullanmayı öğrenmedilk evvel aynaya bakmak, debriyaja basmak, frene basmak, el frenini çekmek, motor sesini dinlemek bunların hepsi bir karmaşa oluyor. Ancak otomobil sürmeye başladıktan 2-3 sene daha sonra yavaş yavaş bunlar ortadan kalkıyor. Pekala ne oluyor daha sonrasında? ‘Alışkanlık oldu’ diyebilirsiniz lakin alışkanlık olmadı. Merkezi hudut sistemi bir biçimde bununla ilgili epey prova yaparak günlük hayatta olağan kıldı bunu. İşte hayal da bu biçimdedir. Sizin içerisinde olmadığınız bir yaşantıyı fazlaca şiddetli duyularla, hormonlarla gösteriyor” açıklamasını yaptı.
Görülen rüyayı hatırlamanın epeyce değerli olduğunu söyleyen Hayal Analisti Öztürk, uyanır uyanmaz birinci 15 dakika içerisinde duşun yazılmasını, birinci 15 dakikadan daha sonra korteksin rüyayı değiştirdiğini ve bu biçimde bir rüyayı muhatap alamadıklarını söylemiş oldu. “örneğin biri hayal anlattı ve biz o bireye düş hakkında ne düşündüğünü soruyoruz. Hayalle ilgili çoklukla tabir tariflerinde kaldıkları için yaptıkları ya da yapmadıkları tarafında yorumlar yapıyorlar. ‘Annem ölecek, babam gidecek, şu biçimde bir kaybım ya da gelirim olacak, kardeşim doğum yapacak’ üzere şeyler söylüyorlar. Çoklukla de kendisine bir şey olacağını değil, kaygılandığı şahıslara yönelik düşünüyorlar fakat o denli bir şey yok” diyen Öztürk’e göre görülen bütün hayallerin rüyayı nazarann bireyle ilgili olduğunu unutmamak epeyce değerli.
BABASININ ÖLDÜĞÜNÜ GÖRDÜ ANCAK…
“Birinci çıkar her vakit rüyayı nazarannle ilgilidir” diyen Öztürk, bir danışanın hayalinde -hayatta ya da değil- babasının öldüğünü gördüğünü, bu hayal üzerinden danışanının fazlaca daha öbür bir rahatsızlığıyla, obsesifliğiyle ilgili bir durumu tespit ettiğini anlattı. “Ölüm korkusu, çok kaçınmalar, tecavüz dehşetiyle ilgili şeyler görüyoruz. Kaybetme kaygısıyla ilgili görüyoruz. örneğin kanserle ilgili görüyoruz, en hayli gördüğümüz şeylerden biri de budur” diyen Ahmet Öztürk, kişinin hislerinin hayli ağırlaşmış ve kendisini fazlaca rahatsız ettiğini bunların da hastalık olarak ortaya çıkabileceğinin altını çizdi. Ahmet Öztürk, “Kişi aslında babamın öldüğünü gördüm sanki babama bir şey mi olacak diye geliyor fakat aslında kendi rahatsızlıklarıyla ilgili, kendi hastalıkları obsesyonla ilgili çıkmış olabiliyor” tabirlerini kullandı ve hayalin, rüyayı nazarann kişiyi ve hayalin tamamının ilgilendirdiği konusuna dikkat çekti. Öztürk, terapiye başladıktan daha sonra şahısların düşlerinde inanılmaz değişiklikler olduğunu da söylemiş oldu.