Mardin Artuklu ilçesinde yaşayan 51 yaşındaki Suzan üzen ailesi tarafınca ilkokul 4. sınıfa kadar okutuldu. 14 yaşında evlendirilen Üzen, dışarıdan ortaokulu bitirdi. Lise birinci sınıfa en büyük kızı ile bir arada başladı. Liseden mezun olan Üzen, beraberinde terzilik yaptı. Görme yetisini kaybedince dikiş atölyesini kapatan Üzen, kozmetik ve iç giysi işine girdi. ondan sonrasında oradan çıkıp Mardin’in tarihi konutlarından birini restorana çevirdi. Üzen 5 kişiyi istihdam ediyor. Artık ise şubeleşme yoluna gidiyor hem de üniversite imtihanlarına hazırlanıp avukat olmak istiyor.
51 yaşında olduğunu söyleyen Üzen, “Aslında çalışan bir bayanım hem de konut kadınıyım. İlkokul 4’e kadar okudum, daha sonrasında okuldan alındım. Annem ve babamın kız çocukları okutmaz üzere bir fikri yoktu aslında okutmak istiyorlardı. Hayat koşulları biraz zorladı. 14 yaşında evlendim. O periyotlarda biraz küçük evleniliyordu. Eşim de hayli büyük değildi. Ortamızda bir 7-8 yaş fark var. Küçüktük fakat biz evlendiğimizde hayli büyük hissettik kendimizi. ömrümüzü biraz yoluna koymaya çalıştık. Benim okul okuma hevesi vardı daima içimde. Ortaokulu dışarıdan bitirdim. Liseye başladım” dedi.
“LİSE 1’İNCİ SINIFA KIZIMLA BİRLİKTE BAŞLADIM”
Lise periyodunda 3 çocuğu olduğunu söyleyen Üzen, “Liseye başladığım vakit kızımla birlikte ben de birinci sınıfı okuyorum deyip onu teşvik etmiştim. Onun da fazlaca güzeline gitmişti. bu biçimde dikiş atölyem vardı. Birebir anda hem okuyup hem çalışan hem anne olan ve bunlardan zevk duyan bir kadındım. Severek yapınca epeyce zorluk hayatıyorsun. Yani kendi fikrini de vücudunda güçlü görmüyorsun. Etraf tesiri çevresel ve toplumsal faktörler biraz hırpalıyor. O da biraz değiştirememenin sorunu ya da yok sayılmanın problemiydi” diye konuştu.
“KİLOLARIM niçinİYLE TERZİ OLDUM, HASTALIĞIM niçinİYLE HEM GÖRME YETİMİ tıpkı vakitte İŞ YERİMİ KAYBETTİM”
Geçmişte fazlaca kilolu bir bayan olduğunu bildiren Üzen, “Dikiş dikmeye kendim için başladım. Kıyafet bulamıyordum. daha sonra bir anda kendimi terzi olarak buldum ve epey da beğenilen bir terziydim. Düşünün kendi gayretimle pratik yoldan hiç bir eğitimini almadan otomobil brandasından tutun perdelere gelinlik dikmeye kadar biliyorum. Çok acı bir biçimde sağ gözümün görme yetisini, ışığını kaybettim. Onun verdiği acıyla ben iş yerimi kapatmak zorunda kaldım birebir anda hem gözüm hem iş yerimi kaybetmiştim. Bu bir 3 ay üzere bir müddetde depresyona soktu. daha sonra çabucak kendimi toparladım kozmetik ve iç giysi bir daha bayanlarla ilgili bir dala girdim. Orada işimi epey zevkle yapıyordum. Kozmetik bölümü yeni gelişmekteydi. Her gün yeni şeyler çıkıyordu. daha sonrasında orada bir hastalıktan dolayı yine onu bıraktım atma teşhisi konulamayan bir hastalıktan dolayı tedavi süreci işte bulamama edememe sürecinde aslında biraz da hırpalandım. Orada da iş yerini kapattım biraz hastalıklar beni zorladı. daha sonrasında daha farklı bir taraf çizdi bize yani hayat” formunda konuştu.
“AİLEMİN TEŞVİKİ İLE RESTORAN AÇTIM, ŞUBELEŞME YOLUNA GİDİYORUM”
Geçmişte aşçı olan amcasına yardım ettiğini aktaran Üzen, “Amcamın elinin altında da epey çalıştım. Bir gün bizim ailenin bütün gençleri Suzan abla niçin aşçı olmuyorsun? Suzan abla niçin restoran açmıyorsun dediler. Biraz da onların teşvikleri vardı. Onlar bana öz itimat verdiler ve mesleğe girdim. Yani aslında ticari olarak girdim yoksa ben çok hoş yemek yapan eli de lezzetli olan, Allah vergisi bir bayanım. Lakin bunu ticarete döktükten daha sonra üretmenin ve bayanın var olması gerektiğini düşündüm. Bu dala bakıyoruz bütün aşçıların hepsi erkek niye bir bayan olmasın. Benim 3 bayan ve bir erkek çalışanım var yardımcılarım var. 4-5 şahısta olabiliyoruz zira kimi vakit cinslerimiz geldiğinde bir sayımız biraz daha yükseliyor hizmet verebilmek için. Aslında birkaç şubeleşmeye gitmek istiyorum. Birfazlaca beşere ekmek vermek istiyorum” dedi.
“ÜNİVERSİTE İMTİHANINA HAZIRLANIYORUM, AVUKAT OLMAK İSTİYORUM”
Okuma hevesini hiç kaybetmeyen Üzen, “Halen okuyorum. Kitabımda hala masanın üstünde. Her vakit okuyarak beynimizi, şuurumuzu açıyoruz. Buna fazlaca inandım lakin okuyarak diploma alamıyoruz. Bunun ortasında illaki okul lazım üniversite imtihanlarına kaydımı yaptım. Amacım biraz büyük lakin olsun diyorum. Aslında ben avukat olmayı epey istiyorum. Onu da niçin diyeceksiniz zira haksızlığa gelemiyorum. Elimde olursa bu biçimde bir diploma biroldukça insanın hayatına dokunacağım diye düşünüyorum” sözlerini kullandı.
51 yaşında olduğunu söyleyen Üzen, “Aslında çalışan bir bayanım hem de konut kadınıyım. İlkokul 4’e kadar okudum, daha sonrasında okuldan alındım. Annem ve babamın kız çocukları okutmaz üzere bir fikri yoktu aslında okutmak istiyorlardı. Hayat koşulları biraz zorladı. 14 yaşında evlendim. O periyotlarda biraz küçük evleniliyordu. Eşim de hayli büyük değildi. Ortamızda bir 7-8 yaş fark var. Küçüktük fakat biz evlendiğimizde hayli büyük hissettik kendimizi. ömrümüzü biraz yoluna koymaya çalıştık. Benim okul okuma hevesi vardı daima içimde. Ortaokulu dışarıdan bitirdim. Liseye başladım” dedi.
“LİSE 1’İNCİ SINIFA KIZIMLA BİRLİKTE BAŞLADIM”
Lise periyodunda 3 çocuğu olduğunu söyleyen Üzen, “Liseye başladığım vakit kızımla birlikte ben de birinci sınıfı okuyorum deyip onu teşvik etmiştim. Onun da fazlaca güzeline gitmişti. bu biçimde dikiş atölyem vardı. Birebir anda hem okuyup hem çalışan hem anne olan ve bunlardan zevk duyan bir kadındım. Severek yapınca epeyce zorluk hayatıyorsun. Yani kendi fikrini de vücudunda güçlü görmüyorsun. Etraf tesiri çevresel ve toplumsal faktörler biraz hırpalıyor. O da biraz değiştirememenin sorunu ya da yok sayılmanın problemiydi” diye konuştu.
“KİLOLARIM niçinİYLE TERZİ OLDUM, HASTALIĞIM niçinİYLE HEM GÖRME YETİMİ tıpkı vakitte İŞ YERİMİ KAYBETTİM”
Geçmişte fazlaca kilolu bir bayan olduğunu bildiren Üzen, “Dikiş dikmeye kendim için başladım. Kıyafet bulamıyordum. daha sonra bir anda kendimi terzi olarak buldum ve epey da beğenilen bir terziydim. Düşünün kendi gayretimle pratik yoldan hiç bir eğitimini almadan otomobil brandasından tutun perdelere gelinlik dikmeye kadar biliyorum. Çok acı bir biçimde sağ gözümün görme yetisini, ışığını kaybettim. Onun verdiği acıyla ben iş yerimi kapatmak zorunda kaldım birebir anda hem gözüm hem iş yerimi kaybetmiştim. Bu bir 3 ay üzere bir müddetde depresyona soktu. daha sonra çabucak kendimi toparladım kozmetik ve iç giysi bir daha bayanlarla ilgili bir dala girdim. Orada işimi epey zevkle yapıyordum. Kozmetik bölümü yeni gelişmekteydi. Her gün yeni şeyler çıkıyordu. daha sonrasında orada bir hastalıktan dolayı yine onu bıraktım atma teşhisi konulamayan bir hastalıktan dolayı tedavi süreci işte bulamama edememe sürecinde aslında biraz da hırpalandım. Orada da iş yerini kapattım biraz hastalıklar beni zorladı. daha sonrasında daha farklı bir taraf çizdi bize yani hayat” formunda konuştu.
“AİLEMİN TEŞVİKİ İLE RESTORAN AÇTIM, ŞUBELEŞME YOLUNA GİDİYORUM”
Geçmişte aşçı olan amcasına yardım ettiğini aktaran Üzen, “Amcamın elinin altında da epey çalıştım. Bir gün bizim ailenin bütün gençleri Suzan abla niçin aşçı olmuyorsun? Suzan abla niçin restoran açmıyorsun dediler. Biraz da onların teşvikleri vardı. Onlar bana öz itimat verdiler ve mesleğe girdim. Yani aslında ticari olarak girdim yoksa ben çok hoş yemek yapan eli de lezzetli olan, Allah vergisi bir bayanım. Lakin bunu ticarete döktükten daha sonra üretmenin ve bayanın var olması gerektiğini düşündüm. Bu dala bakıyoruz bütün aşçıların hepsi erkek niye bir bayan olmasın. Benim 3 bayan ve bir erkek çalışanım var yardımcılarım var. 4-5 şahısta olabiliyoruz zira kimi vakit cinslerimiz geldiğinde bir sayımız biraz daha yükseliyor hizmet verebilmek için. Aslında birkaç şubeleşmeye gitmek istiyorum. Birfazlaca beşere ekmek vermek istiyorum” dedi.
“ÜNİVERSİTE İMTİHANINA HAZIRLANIYORUM, AVUKAT OLMAK İSTİYORUM”
Okuma hevesini hiç kaybetmeyen Üzen, “Halen okuyorum. Kitabımda hala masanın üstünde. Her vakit okuyarak beynimizi, şuurumuzu açıyoruz. Buna fazlaca inandım lakin okuyarak diploma alamıyoruz. Bunun ortasında illaki okul lazım üniversite imtihanlarına kaydımı yaptım. Amacım biraz büyük lakin olsun diyorum. Aslında ben avukat olmayı epey istiyorum. Onu da niçin diyeceksiniz zira haksızlığa gelemiyorum. Elimde olursa bu biçimde bir diploma biroldukça insanın hayatına dokunacağım diye düşünüyorum” sözlerini kullandı.